________________
[ ૪૯ ] જ્યાં સુધી આ મન અસ્થિર–ચંચળ હોય છે ત્યાં સુધી આ આત્મા જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્રરૂપી રત્નત્રયીને ભાગી બની શકતું નથી. જ્યારે આત્મ-પરિણતીમાં-સ્વરૂપમાં મન નિયં. ત્રિત થાય છે ત્યારે હરહંમેશને માટે સુખસાગર ચિરસ્થાયી બને છે. ૧૬૦. तपःसुविद्यादिगुणाः समस्ताः, नैष्फल्यभाजो मनसश्चलत्वे । सर्वैरपि स्वस्वपुराण उक्तं, परो हि योगो मनसः समाधिः॥१६१॥
મનના ચલિતપણમાં એટલે કે મન અસ્થિર હોય છે ત્યારે બાહ્ય-અત્યંતર આદિ તપ, ઉત્તમ વિદ્યા વગેરે ગુણે નિષ્ફળ-નકામા બને છે. બધા પંડિત પુરુષોએ પોતપોતાના પુરાણ-પ્રાચીન ગ્રંથમાં કહ્યું છે કે-મનની શાંતિ એ જ ઉત્કૃષ્ટ
ગ છે. એવી ઉક્તિ છે કે મન gવમનુષ્યનાં શરણં વંથમીક્ષય ૧૬૧. इत्यादिवैराग्यविचारदक्षः, सुसाधुवर्यो नितरां प्रसन्नः । तपःसमाधेः फलभाग् बभूव, धर्मार्द्रभावो हि भवेत्सुभव्यः।१६२
એ પ્રમાણે ઉપર્યુક્ત વૈરાગ્ય-વિચારધારામાં ચતુર, હંમેશાં પ્રસન્ન-આનંદી તે શ્રેષ્ઠ મુનિશ્રી તારૂપી સમાધિ-સુખના ભક્તા બન્યા, કારણ કે ધર્માનુરાગ કલ્યાણકારી હોય છે. ૧૯ર. अध्यात्मभावाय निजात्मबोधो-द्भवाय दीक्षा विहिता जिनेन्द्रैः। अतोत्र संसारपथे विराग-शाली सुसाधुर्विनयाख्य आसीत् ।१६३
આત્મજાગૃતિને માટે તથા આત્માનું શુદ્ધ સ્વરૂપ પ્રગટ કરવા ખાતર શ્રી તીર્થંકર પરમાત્માઓવડે પંચમહાવ્રતધારી
