________________
૧૧૪ ખાત મુહર્તમાં અમને લાવી શકે છે. જેણે મિથ્યાત્વ રૂપી ઝેર વમી દીધુ છે તેને પછી ભવાંતરમાં રખડવાનું ન હોય. તે તે લલકારતે હોય “અબ હમ અમર ભચે ન મરેગે, યા કારણ મિથ્યાત દીયે તજ, કયુંકર દેહ ધરંગે ?” સમકિતિનું ચિત્ત મોક્ષમાં હેય :
સંસારરૂપી વૃક્ષનું મુળ મિયાત છે. સમક્તિ એ મોક્ષને પામે છે. સમકિત પ્રાપ્ત થયું ન હોય અને માને કે મળી ગયું છે તે દંભ છે. જેને સમક્તિ પ્રાપ્ત થયું છે તે સંસારથી ઉદાસીન થઈ જાય છે. કારણ તેને સંસારનું યથાર્થ સ્વરૂપ દેખાઈ ગયું છે અને સમજાઈ પણ ગયું છે. ગબિંદુમાં પૂ. આચાર્યશ્રી હરિભદ્રસુરીજી
भिन्नग्रन्थेस्तु यत्प्रायो मोक्षे चितं भवे तनुः ।
ભિન્નગ્રંથી આત્માનું ચિત્ત પ્રાયઃ મોક્ષમાં જ હોય છે. તેનુ શરીર માત્ર સંસારમાં છે. તે શરીરથી સંસારમાં છે. મન કે હદયથી નહિં. તે વિષય અને સંસારમાં હોય તે તે શરીરથી. વિષય અને સંસારમાં તેનું આકર્ષણ મનથી હોતું નથી. તે ઉદાસીન હોય છે. તેને વિષય કે સંસારની આશા કે ઈચ્છા રહેતી નથી “મારે આત્મા કયારે મુક્ત હોય? જન્મ મરણથી મારો કયારે છુટકારો થશે? કયારે મારો ઉદ્ધાર થશે?” એજ તેની સતત ભાવના હોય.
