________________
સસલંગી પ્રદીપ.
છેજ નહિ. એ પ્રકારે પ્રતિપાદા કરવાવાળા. બદ્ધ લોકોએ પણ પિતાનામાં રહેલી શુન્યતાને ત્યાગ કરીને યુક્તિપૂર્વક વિચાર કરવો જોઈએ કે દ્રવ્ય વિના પર્યાય હાયજ કયાંથી.
જે કદાપિ માટીરૂપ અન્વયિ નિત્ય દ્રવ્ય પદાર્થ માનવામાં ન આવે તે આ ઘડે માટીનેજ છે સેનાનો નથી; આ ડું સુતરનું છે ઉનનું નથી. તથા બાલ્યાવસ્થામાં જે જિનદત્ત જેએલે તેનાજ યુવાવસ્થામાં દર્શન થયાં. આવા પ્રકારનો જે આબાલપ્રસિદ્ધ દ્રવ્ય વિષયને અનુભવ છે તેને તથા દ્રવ્ય પર્યાયને જે અલગ વ્યવહાર થાય છે તેને ઉછેદ થવાને. અએવ પર્યાયથી જુદુ અન્વયિ દ્રવ્ય માન્યા વિના છુટકેજ નથી. એમ હોવા છતાં માનવામાં ન આવે તે પર્યાયની ઉત્પત્તિ વંધ્યાપુત્ર માફક થવાની.
વાવ્ય gવ પાર્થ” એવી રીતે માનવાવાળા અનિવચનીય વાદિનું કહેવું છે કે કેવળ અવક્તવ્યજ તત્ત્વ છે, કેમકે આખો સંસાર અનિર્વચનીય રૂપે પ્રતિભાસમાન હોવાથી અવકતવ્ય નામનો ચોથો ભાગ જ માત્ર માનવો જોઈએ.
આવા પ્રકારનું તે લેકેનું કથન યુકિત વિરૂદ્ધ હેવાથી અનાદરણુય છે. કેમકે જ્યારે વચનઠારા સંસારનું નિરૂપણ કરવામાં આવે ત્યારે અનિર્વચનીય યાને અવકતવ્ય કેવી રીતે કહી શકાય. મુખથી શબ્દનું ઉચ્ચારણ કરતા જવું અને લેકની અંદર માનીપણાને ડોળ બતાવ–સદા ‘મૌનવ્રતોડ૬” હું મિનવૃત્તિવાળો છું, એમ કહેવું અને મનપણુની પ્રતિજ્ઞા ધારણ કરવી એ વાત યુકત ન કહેવાય. માટે અવક્તવ્યની સાથે વકતવ્યને પણ જરૂર માનવું. આ પ્રકારે દરેક ભાગાઓની
