Book Title: Samveg Rangshala
Author(s): Vinayrakshitvijay
Publisher: Shastra Sandesh

View full book text
Previous | Next

Page 278
________________ जइ ता एए एवं, असहाया तिव्ववेयणड्ढा वि। अच्चतमऽपडिकम्मा, पडिवण्णा उत्तिमं अटुं ॥ ९५६८॥ किं पुण अणगारसहायएण, कीरंतयम्मि परिकम्मे । संघे य समीवत्थे, आराहेउं न सक्केज्जा ॥९५६९॥ जिणवयणमऽमयभूयं, महुरं कण्णसुहयं सुणतेण । सक्को हु संघमझे, साहेउं उत्तिमो अट्ठो ॥ ९५७०॥ तह नारयतिरिएसुं, माणुसदेवत्तणेसु य ठिएणं । जं पत्तं सुहदुक्खं, तं तह चिन्तेसु तच्चित्तो ॥ ९५७१ ॥ नरएसु वेयणाओ, सीउण्हकयाओ बहुवियप्पाओ। कायनिमित्तं पत्तो, अणंतखुत्तो सुतिक्खाओ ॥९५७२॥ जइ दगवारगमाणं, अयपिंडं कोइ पक्खिवे नरए । उण्हे भूमिमऽपत्तो, निमिसेण तओ विलीएज्जा ॥ ९५७३॥ तह चेव तप्पमाणो, पज्जलियो सीयनरयपक्खित्तो। सो च्चिय भूमिमऽपत्तो, निमिसेण सडेज्ज अयपिंडो ॥९५७४ ॥ जं सूलकूडसामलि-वेयरणिकलंबवालुयाऽसिवणे। नरए लोहंगारे, खाविज्जंतो दुहं पत्तो । ॥९५७५॥ भज्जिययं पिव जं भज्जिओ सि जं गालिओ सि रसियं वा । जंकप्पियो सि वल्लूर यं व चुण्णंव चुण्णिकओ ॥९५७६ ॥ तलिओ तत्तकवल्लिहि, जं च कुंभीहिं पक्कओ जं वा। भिण्णो भल्लीहिं फलेहि, फालिओ तं विचितेसु ॥९५७७॥ तिरिएसु य छुहतण्हुण्ह-सीयसूलंऽकुसंऽकदमणकयं। वहबंधमरणजणिय, धणियं चिंतेसुतं दुक्खं ॥९५७८॥ पियविरहे अप्पियसंगमे य मणुयत्तणम्मि जं दुक्खं । धणहरणदारधरिसण-दारिद्दोवद्दवकयं च ॥९५७९॥ खंडणमुंडणताडण-जररोगवियोगसोगसंतावं । सारीरमाणसं तदुभयं च सम्मं विचितेसु ॥९५८०॥ आणाऽभियोगपरिभव-ईसाऽमरिसाऽऽइ माणसं दुक्खं । देवेसुचवणचिंता-वियोगविहुरेसु चितेसु ॥९५८१॥ किंचसहसा परियाणिय चवण-चिंधं विहुरो सुरो विचिंतेइ । विरहाऽऽउरतरलच्छो, तमऽमरलच्छिं नियच्छंतो ॥९५८२॥ वसिउं निच्चुज्जोए, सुरलोए सुरहिपरिमलग्घविए। निवसिस्सं गब्भहरे, दुग्गंधमहंऽधयारम्मि ॥९५८३॥ वसिऊण य पूइपुरीस-रुहिररसअसुइनिब्भरे गब्भे । संकोडियंगमंऽगो, नीहं कह कडिकुडिच्छाओ ॥ ९५८४ ॥ तह नयणाऽमयवुट्टि, दटुं सुरसुंदरीण मुहचंदं । हा! हत्थं नारीणं, मयनियडिघुडुक्कियं वयणं ॥९५८५ ॥ रमिउं सुररमणीओ, सोमालसुयं व बंधुरंगीओ। नारिं पगलंताऽसुइ-घट्टीसरिच्छं कह रमिस्सं ॥९५८६॥ दुग्गंधमणुयतणुपरि-मलाउ दूरं पुरा पलायंतो। तं नरदेहं पूइं, पत्तो कत्तो पलाइस्सं ॥९५८७॥ न कयं दीणुद्धरणं, न कयं धम्मियजणम्मि वच्छल्लं । हिययम्मि वीयराओ, न धारिओ हारिओ जम्मो ॥९५८८॥ न कया य मए महिमा, जिणक्लाणेसु सुकयक्ल्लाणा । मंदरगिरिनंदीसर-माऽऽईसु न सिद्धकूडेसु ॥ ९५८९॥ विसयविसमुच्छिएणं, मोहतमंऽधेण वीयरागाणं । वयणाऽमयं न पीयं, सुरजम्मं हा! मुहा नीयं ॥ ९५९०॥ दलइ व जलइ व चलइव, हिययं पीलिज्जइ व भिज्जइव। चिंतिय सुरविहवसिरिं, घट्टइ व तडत्ति फुट्टइ व ॥९५९१ ॥ भवणं भवणाउ वणं, वणाउ सयणाउ सयणमऽल्लियइ । तत्तसिलायलघोलिर-मच्छो व्व रई न पावेइ ॥९५९२ ॥ तं भभियं तं रमियं, तं हसियं तं पियाहिं सह वसियं । हा! कत्थ पुणो दच्छं, इय पलवं झत्ति विज्झाइ ॥ ९५९३॥ इय चवणसमयभयविहुर-विबुहविसमंदसं नियंताणं । मोत्तुं धम्मं धीराणं, किं व हिययम्मि संठाउ ॥ ९५९४॥ एयमऽणंतं दुक्खं, चउगइगहणे परव्वसं सोढुं । तत्तो अणंतभागं, सहसु इमं सम्ममऽप्पवसो । ॥ ९५९५ ॥ किं च तहणंतखत्तो. आसी तण्हा भवम्मि तारिसिया । जंपसमेउं सव्वे, नइजलनिहिणो विन तरेज्जा ॥९५९६॥ आसी अणंतखुत्तो, संसारे ते छुहा य तारिसिया । जंपसमेउं सव्वो, पोग्गलकाओ वि न तरेज्जा ॥ ९५९७॥ जइ तारिसिया तण्हा, छुहा य अवसेण ते तया सोढा । धम्मो त्ति इण्हि सवसो, कहमेयाओ न सहसि तुमं ॥९५९८॥ सुइपाणएण अणुसट्ठि-भोयणेण य सया उव्वगहियो । झाणोसहेण तिव्वं पि, वेयणं अरिहसे सोढुं ॥ ९५९९ ॥ अरिहंतसिद्धकेवली-पच्चक्खं सव्वसंघसक्खिस्स । पच्चक्खाणस्स कयस्स, भंजणाउ वरं मरणं ॥९६००॥ जइ ता कया पमाणं, अरिहंताऽऽई भवेज्ज खवग! तए । ता तस्सक्खियमऽरिहसि, पच्चक्खाणं न भंजेउं ॥९६०१॥ १. नीहं - निःसरिष्यामि,

Loading...

Page Navigation
1 ... 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378