________________
રહિતપણે ધારણ કરે છે, તે મનુષ્યો જ ધન્ય છે, તેમને નમસ્કાર છે, તેઓ જ ચિરંજીવી છે અને તેઓ જ પંડિત છે. (૫૦૨)
लब्भइ सुरसामित्तं, लब्भइ पहुअत्तणं न संदेहो । इक्कं नवरि न लब्भइ, दुल्हं रयणसम्मत्तं ॥ ५०३ ॥
અર્થ: દેવોનું સ્વામીપણું પામી શકાય છે, પ્રભુપણું (ઐશ્વર્ય) પામી શકાય છે, તેમાં કાંઈ પણ સંદેહ નથી. પરંતુ દુર્લભ એવું એક સમ્યકત્વરૂપી રત્ન જ પામી શકાતું નથી – પામવું અતિ મુશ્કેલ છે. (૫૦૩)
(૩૧૩) મિથ્યાત્વી અને નિર્દોવોનું સ્વરૂપ पयमक्खरं पि इक्वं, जो न रोएइ सुत्तनिर्छि । सेसं रोयंतो वि हु, मिच्छद्दिठ्ठी जमालि व्व ॥ ५०४ ॥
અર્થ સૂત્ર (આગમ)માં કહેલું એક જ પદ (શબ્દ) કે અક્ષર જેને રૂચતો નહોય અને તે સિવાય સર્વ આગમ રૂચતા હોય તો પણ તેને જમાલિની જેમ મિથ્યાદષ્ટિ જાણવો. (અમુક એક પદ અથવા અક્ષરને નહીં રૂચાવતા – સત્ય નહીં માનતા જમાલિ જેવા નિcવો કહેવાય છે અને બીજા એટલે એક કે અનેક પદ કે અક્ષરને નહીં રૂચાવતા - સત્ય નહીં માનતા સર્વે મિથ્યાદષ્ટિ કહેવાય છે. એમ અન્યત્ર કહ્યું છે.) (૫૦૪)
(૩૧૪) પાંચ પ્રકારના દાનનું સ્વરૂપ
(૧) અભયદાનનું સ્વરૂપ - લક્ષણ सव्वेसिं जीवाणं, अणारियजणेण हणियमाणेणं । जहसत्तीए वारण, अभयं तं बिति मुणिपवरा ॥ ५०५ ॥
અર્થ: કોઇ પણ જીવને અનાર્ય મનુષ્ય મારતો હોય - દુઃખ દેતો હોય તેને પોતાની શક્તિથી નિવારવો, અર્થાત્ સર્વ જીવને એવા મરણથી યથાશક્તિ બચાવવા એ જ અભયદાન છે એમ મુનિવરો કહે છે. (૫૦૫). (આ દાન તો શરીરસુખના અર્થીએ નિરંતર દેવા યોગ્ય છે.)
રત્નસંચય - ૨૧૫
