________________
(૨૦) તે શેરડી, દ્રાક્ષ અને અમૃત કરતા પણ વધુ સ્નિગ્ધ અને મધુર
હોય છે. (૨૧) તે વિશ્વમાં અદ્વિતીય હોવાથી પ્રશંસનીય હોય છે. (રર) તે માર્મિક હોય છે, પણ મર્મવેધક હોતી નથી. (૨૩) તે શુદ્ર અને તુચ્છ નથી હોતી, ઉદાર અને વિશાળ હોય છે. (ર૪) તે ધર્મની ઉપદેશક અને સમ્ય અર્થ સાથે સંબંધવાળી હોય છે. (૨૫) તેમાં કારક, કાળ, વચન, લિંગ વગેરેની સ્કૂલના હોતી નથી. (ર૬) તે ભ્રમ, વિપર્યાસ વગેરે દોષોથી રહિત હોય છે. (૨૭) તે સાંભળનારને આશ્ચર્ય પમાડનારી હોય છે. (૨૮) તેમાં કહેવાતી વાતો અપૂર્વ (પૂર્વે નહીં સાંભળેલી) હોવાથી તે અદ્ભુત
હોય છે. (૨૯) તે અતિ મંદગતિથી બોલાતી નથી. (૩૦) તે વર્ણવવા યોગ્ય વસ્તુને વિવિધ રીતે વર્ણવતી હોય છે. (૩૧) તે બીજા વક્તાઓની વાણી કરતા વિશિષ્ટ હોય છે. (૩૨) તે સાત્વિક હોય છે. (૩૩) તેમાં અક્ષર, પદ, વાક્ય છૂટાં છૂટાં અને સ્પષ્ટ હોય છે. (૩૪) તેનો પ્રવાહ અખ્ખલિત રીતે ચાલ્યા કરે છે. તે વિષયને સારી રીતે
સિદ્ધ કરે છે. તેથી તેની પ્રામાણિકતા સદા માટે હોય છે. (૩૫) તે શ્રોતાને ખેદ ઉપજાવનારી હોતી નથી. પ્રભુને પણ તે વાણી
પ્રકાશવામાં જરાય ખેદ, થાક કે પરિશ્રમ લાગતો નથી.
*
*
*
*
*
હે જિનેશ્વર ! આપના ચરણકમળમાં ભમરો બનીને મને એટલો બધો આનંદ થયો છે કે મને ભોગોની કે મોક્ષની સ્પૃહા રહી નથી.
