________________
* ૭૧૭ :
હવે એકવાર વ્યાપાર કરવા ચેાગ્ય સામગ્રીથી ગાડુ ભરીને શકરે કેશવને પરદેશ વ્યાપાર કરવા માકલ્યા. ત્યાં વ્યાપાર કરીને ઘણું દ્રવ્ય ઉપાર્જન ક્યું. પછી કેટલાક કાળે સ્વદેશે પાછા ફર્યો. પાતાનાં ઘરે આવ્યેા. પણ મૂળ દ્રવ્યમાંથી કેટલુંક દ્રવ્ય સંતાડી ઘેાડુ' ધન વડીલ ધવને તાવ્યું. તે જોઈ કાપાયમાન શંકરે કહ્યું: અરે! શું મૂળ દ્રવ્યમાં પણ તે હાનિ કરી ! અહા ! તારૂ કળામાં કુશલપણું ! અહા ! લાભેાદયપ્રક! કેવી રીતે તુ' કુટુંબ નિર્વાહ કરીશ ! ત્યારે કેશવે કહ્યુ : આય-વ્યય કરતાં આટલું જ ઉપાર્જન થયું, તેમાં હું શું કરૂ? તે સાંભળી શંકર મૌન રહ્યો.
કહી
આ માજી કેશવે પેાતાના સેવકાને પ્રથમથી જ દીધું હતું કે, માટા ભાઇ તમને પરદેશમાં ઉપાર્જન કરેલ ધન સ`બંધી કઈ પૂછે તેા કાઇએ પણ સત્ય હકીકત કહેવી નહીં. પણ એક દિવસ કેશવને એક નાકર સાથે લડાઇ થઇ. દુચન, કરચેષ્ટા, પ્રહારવટે એક મીજા સાથે લડવા લાગ્યા. ત્યારે ક્રાધે ભરાયેલા તે નાકરે દેશાંતરમાં ઉપાર્જન કરેલ કેશવની પાસે જે દ્રશ્ય છે, તે સ`ખ`ધી હકીકત ખુલ્લી કરી દીધી.
ત્યારે મૌનને ધારણ કરી વિચારને દબાવીને શ’કર રહ્યો. પછી હમેશ ઘરની ચારે બાજુ તે ધનની શેાધખેાળ કરવા લાગ્યા એકવાર પ્રભાત સમયે શંકર સૂક્ષ્મ દૃષ્ટિથી અવલેાકન કરતા હતા. ત્યાં તેણે એક કાટખૂણામાં ધૂળથી આચ્છાદિત ભૂમિભાગ જોયા. અને નિશ્ચય કર્યો કે અહીં કાંઈ દ્રવ્ય દાટેલુ' હશે. એમ વિચારી જ્યારે કે।ઇપણ માણસની ઘરમાં હાજરી ન
