________________
प्रमैयचन्द्रिका टीका श०१८ ३०३ सू०१ पृथ्वीकायादिनामन्तक्रियानिरूपणम् ६६७ मार्गदियपुत्ते अणगारे' यत्रै मान्दिक पुत्रोऽनगारः 'तेणेव उवागच्छंति' तत्रैवो. पागच्छन्ति 'उबागच्छित्ता मागंदियपुत्तं अणगारं' उपागत्य माकन्दिकपुत्रमनगारम् 'वदति नमसंति' वन्दन्ते नमस्यन्ति, 'बंदित्ता नमंसित्ता' वन्दित्वा नमस्थित्वा, 'एयभट्ट' एतमर्थम् , 'सम्म' सम्पन 'विणएणे' विनयेन 'भुज्जो भुज्जो' भूयो भूयः 'खामें ति' क्षमापयन्ति, एतद्विपये माकन्दिकपुत्रात् क्षमा याचितवन्त इति भावः ।
नन्वत्र पृथिव्यवनस्पतिजीवानामेव प्रश्नः कृतः तेजोवायूनां कुतो न कृत इति चेदत्रोच्यते पृथिव्यवनस्पतीनामेवानन्तरभवेमानुपत्यप्राप्त्याऽन्तक्रिया संभवति न तेजो वायूनाम् तेनो वायूनामानन्तर्येण मानुपत्वाप्राप्ते रतः पृथिव्यादित्रयस्यैव अन्तक्रियामाश्रित्य 'से णूण' इत्यादिना प्रश्नः कृतो न तेनोवायूनामिति ॥९० १॥ उन्होंने उनकी बात को नहीं मानने की अपनी त्रुटि की दोष की -बार २ बडे विनीत भाव से क्षमायाचना की। यहां सूत्र में पृथिवी, अप, और वनस्पति जीवों की ही अन्तक्रिया के विषय में प्रश्न किया गया है-सो उसका कारण ऐसा है कि इन जीवों को अनन्तर भवमें मनुष्य पर्याय की प्राप्ति होती है-अतः उससे अन्त क्रिया इनमें ही संभवित है, तेज और वायु जीवों को नहीं क्योकि उनको अनन्तर भवमें मानुषत्व पर्याय की प्राप्ति नहीं होती है । इसलिये पृथिव्यादिक तांन जीवों की ही अन्तक्रिया को लेकर 'से गूर्ण' इत्यादिरूप से प्रश्नकिया गया है,। और वायुको अन्तक्रिया को लेकर नहीं |सू० १॥ તેઓએ માકદિ પુત્રના કથનને નહિ માનવારૂપ અપરાધની વારંવાર ઘણું જ વિનય ભાવથી ક્ષમા માગી. અહિયાં સૂત્રમાં, પૃથ્વી, અપ, અને વનસ્પતિ જીની જ અંતક્રિયાના વિષયમાં પ્રશ્નો કરવામાં આવ્યા છે. તેનું કારણ એ છે કે એજ જીવને જ પછીના ભાવમાં મનુષ્ય પર્યાયની પ્રાપ્તિ થાય છે. જેથી તેઓની અંતક્રિયા આ પૃથ્વીકાયિક વિગેરેમાં જ સંભવે છે. તેજ અને વાયુ જીમાં સંભવતું નથી. કેમકે તેઓને બીજા ભવમાં મનુષ્યપણાની પર્યાયની પ્રાપ્તિ થતી નથી. તેથી પૃથ્વી વિગેરે ત્રણ જીની જ અંતક્રિયાને asa “से गुण" त्यात ३५थी प्रश्न ४२वामा माया छे. ते भर वायु કાયિકની અન્તક્રિયાના સંબંધમાં પ્રશ્ન કરેલ નથી. એ સૂત્ર ૧ |
