________________
૨૦૪
અનુપ્રેક્ષા * આશપાલનને પરમ કર્તવ્ય સમજનાર જ સાચા નમસ્કાર કરનાર ગણાય છે. : -
આજ્ઞાથી પરમુખ વૃત્તિવાળાને નમસ્કાર, “એ નામ નિપે નમસ્કાર છે, ' '
આશા ઉપરને સાચે બહુમાનભાવ, એ સાચે ભાવનિક્ષેપ નમસ્કાર છે. * * * * * *
ભાવનમસ્કાર અને આજ્ઞાપાલનને અધ્યવસાય એકાઈક છે.
નમવું, પરિણમવું અને તદાકાર થવું, એ નમસ્કાર ભાવાર્થ છે.
શ્રી અરિહંતેને વિષે એકચિત્ત થવું, તેઓને વિષે જ મન પન કરવું. તેઓનું જ ધ્યાન અને તેઓને વિષે જ લેશ્યા, એ ભાવનમસ્કાર છે.
ભાવથી નમવું એટલે તદૂપ થવું અને તદ્રુપ પરિણમવું એટલે ત્રિકરણ ચોગથી તેઓને જ સમર્પિત થવું. તન મન અને ધન તેઓનાં જ કાર્યમાં વાપરવાં,
તેનું કાર્ય કરવું એમાં ત્રણેય લેકનું હિત છે. તે કાર્યને પોતાનું કાર્ય માનવું, તેમજ મન, વચન અને કાયાના યેગે તેમાં જ વાપરવાં, તે ભાવનમસ્કાર છે.
ભાવનમસ્કાર અને આઝાગ. નમો શાંતા” ને જાપથી શ્રી અરિહતેની આજ્ઞાપાલનને અવ્યવસાય જાગૃત થાય છે.
