________________
સખના પિષિ
( ૧૧ )
માટે નથી, પણ મરણથી બચવા માટે હિતકર છે, તેમ આ સંખના આપઘાત માટે નથી, પરંતુ અનેક ભવન મરને બચાવનારી હિતકર ક્રિયા છે.
આ લેખના કરનાર આત્માએ તેના પાંચ કહેલા અતિચારો જરૂર ટાળવા, આલેક કે પાક સંબંધી કાઈ સુખની અભિલાષા ન કરવી. પરલોક માટે દેવ-દેવેન્દ્રરાજયાદિક રિદ્ધિ મેળવું તે ન ઈચ્છવું. જીવિત કાળ-મરણકાળની વાંછા ન કરવી કરેલા ધર્મના બદલામાં કઈ સાંસારિક પદાર્થની આવતા ભવ માટે માગણી કરવી તે રૂપ નિયાણું ન કરવું જોઈએ તો જ પંડિત મરણ કહેવાય,
પ્રથમે પાદપપગમન નામનું અનશન પહેલાં સંઘયણવાળા મનુષ્યોને જ સર્વ પ્રકારની ચેષ્ટા ત્યાગ કરવાથી થાય છે. બીજું ઇમિની મરણ સર્વ આહારનો ત્યાગપૂર્વક મર્યાજિત ચેષ્ટા કરવાની છુટવાળાને હોય છે, ચાર આહારને કે પાણી વિના ત્રિવિધ આહાને ત્યાગ, કેટલીક શરીર પરિકર્મણાની છુટપૂર્વક ભક્ત પરિણા નામનું અનશન કરાય છે. આને વિશેષ અધિકાર અંસ્થાન્તરમાંથી જિજ્ઞાસુઓએ સમજી લે. અનશન સમયે અંત સમયે કપી, કેબિપિકી, અભિગિકી, આસુરી, સામાહી, એ પાંચ દુષ્ટ ભાવનાઓને જરૂર ત્યાગ કરવો,
હવે અંતિમ-સાધના માટે પ્રાચીન સમાચારમાંથી વિધિ જણાવે છે. પ્રથમ ગીતાથી ગુરૂમહારાજ અનશન કરનારના મસ્તકે મત્રીને વાસક્ષેપ કરે, જિનપ્રતિમા સન્મુખ ચૈિત્યવંદન કરે, શાંતિનાથ ભગવાનની આરાધના માટે કાયે સર્ગ કરે, પછી શાસનદેવતાને ક્ષેત્રદેવતાનો ભવનવતાને,
