Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 186

( ६१ )
चै उपर आपनुं लक्ष अत्रे खेंचवाने रजा लटं छं. केळवणी संबंधमां छेल्ला Census Rep ort परथी स्पष्ट रीते जणाय छे, के आपणी कोमनी केळवणी संबंधीनी स्थिति बहुज पछात छे. ते सरकारी रिपोर्टना आधारे आपणी कोमना जैन भाईओना २४१५३३ पुरुषांना प्रमाणमांथी फक्त २१६४६ अभ्यास करनाराओ अने फक्त ९४१०० बांची लखी जाणनाराओ अने बाकीना १२५७८७ पुरुषो, केळवणीनां मीठां फळो चाखवाथी संतर चेनसीब रहेल अने २०७३६४ स्त्रिओना प्रमाणमां फक्त, ६०१ बाळाओ अभ्यास करनारी अने फक्त १०७१ स्त्रीओ वांची लखी जाणनारी अने बाकीनी २०५६९२ तदन बीन केळवायली. आ उपर जणावेला आंकडाओ बीजी कोमोना आंकडाओ साधे सरखावतां, आपणी जैन कोम केळवणीनी बाबतमां वहज पछात मालुम पडे छे.
ए प्रमाणे आपणी कोमनी केळवणीनी स्थिति तपास्या पछी, ते स्थिति सुधारवाने मारा मत मुजब शुं शुं उपायो लेवानी जरूर छे ते हुं आपनी समक्ष रजु करीश.
प्रिय बांधवो, आप सर्व नि:शंकपणे मानता हशो के आवो मनुष्य भव पामवो ए कांई 'जेवीतेवी वात नथी ते साधे वळी आर्यदेश, उत्तम कुळ, आयुष्यवान् अने निरोगी शरीर, जीनप्रणीत धर्म पामवा सुगुरुनी जोगवाई, भयरहित ब्रीटीश राज्य छे. अरे भाईओ चेतो, चेतो! प्रिय बंधुओ चिंतामणी समान नरभव वृथा न गुमावो; अनंत संसार समुद्रमां भटकतां भटकतां किनारे आव्या छीए अने थोडाज काळमां फरी एज संसार समुद्रमां भ्रमण करवुं पडशे; तो त्यां सुत्री जे कांई आपणा पोताने माटे, आपणा कुटुंबाने माटे, आपणा स्नेहीओने माटे, आपणा साधर्मि भाईओ माटे अने आपणा देशने मांटे सुकृत्य बने ते करी ल्यो. आ अल्प आयुष्य चराथी बही जशे अने आपणे हाथ घसता घसता चाल्या जईशुं.
प्रथम पायोज नथी.
पण महा अफसोसनी वात छे के “खाटले मूळ खोड के प्रथम पायोज नथी " छ कंहवत प्रमाणे आपणामां " जैन " एटले शुं अने धर्म एटले शुं ? एटली समजण पण थोडाओनेज पुरती रीते हशे, तो जैन धर्मनुं तत्व शुं ते तो सर्वने क्यांथी समजवामां आवे ! अने ज्यांची धर्मतत्व याने बीजनी स्फुरणा अंत:करणमां उत्पन्न नथी धई त्यांसुधी आ मायारुपी संसारमांथी मुक्त थवानो खरो प्रयत्न क्यांथी मुझे ? मने घणीज दिलगीरी साधे कहेवुं पडे छे, जे कहतां आप मने माफ करशो के हाल तो आपणामांना घणाखरा मात्र एटलुंज जाणे छे के अमे श्रावक छीए; पण श्रावक एटले शुं ? श्रावकनां शां शां लक्षणो ? श्रावके शुं शुं जाणवु ? केवी रीते वर्तवुं ? इत्यादि अनेक वातो जे श्रावकने अवश्य जाणवानी जरुर छे ते विषे तो आपणने बीलकुल ज्ञानज नथी एटलुंज नहि, पण ज्ञान मेळववानां साधनोनो पण प्रयत्न करता नथी. आम होवाथी आपणे श्रावको आ उत्तम नरभव, आर्य क्षेत्र अने सर्वोत्तम जैनधर्मनुं • सार्थक शी रीते करी शकीए ?
माटे अरे भाईओ, धर्मना जाणपणा विना जे काळ जाय छे, ते सर्व समजजो. वृथाज धोडुं पण जेणे धर्मनुं जाणपणुं मेळव्युं छे, तेनुंज तेटले दरज्जे जीवतर प्रमाण छे; तेज पाप
१३