Page Text
________________
( ५१ )
सोबतनी असर विगेरे ते वखतथीज एक रीते तेनी केळवणीनी शरुआत करेछे. अने मनुष्यप्राणी जिज्ञासु होवाने लीधे आ उमरमां जे ज्ञाननी शरुआत करेछे, ते तेनी बाह्य तेमज अंदरनी शक्तिओने कायमने माटे असर करेछे. आ उपरथी बचपणमां मानसिक वृत्तिओ केवी रीते केळववी ते उपर आ प्राणीनी भविष्यनी जींदगीनो आधार रहेछे ते सिद्ध थायछे. बचपनी आ केळवणी मळ्या बाद आगळ उपर
धर्मज्ञानथी ते उपर शुं अमर थाय छे ते तपासीए. पूर्वभवमां आत्माना ज्ञान, दर्शन अने चारित्ररूप स्वाभाविक गुणो, जेटले अंशे कर्मबंधनथी मुक्त थया होय तेटला अंशथी मनुष्यप्राणी आ भवमां धार्मिक जींदगी शरु करे छे, अने तेने धर्म, धार्मिक क्रियाओ अने पूर्व थई गएला महान् पुरुषोनां चरित्रो दृढ करेछे. धर्म ए केळवणीनी असर सारी करवाने मुख्य पायो छे एटलुंज नहीं पण, खरुं जोईए तो कोईपण प्रजानी उन्नति बीजां तमाम साधना करतां "धर्मी वधारे सारी अने मजबुत थाय छे. धर्मवडेज बुद्धि आत्माने ओळखेछे, अंतःकरणने जाग्रत करी ऊंच वृत्तिओमां दोरेछे अने आवी रीते शरु थएली जींदगी जनमंडळने सुखदाई थई पडे छे. आ संसारना क्षणिक सुख करतां बीजी ऊंची जींदगी छे एम भान करावी ते प्राप्त करवाने सद्गुणी जींदगी गाळवी ए प्रेरणा पण धर्मवडेज थाय छे. पराक्रमवृत्ति पण धर्मवडेज उत्पन्न थाय छे. टुंकामां बाळपणथी प्रथम धर्मपरायणवृत्ति उत्पन्न करी पाछळथी उंचा प्रकारनी केळवणीथी प्रजाने केळववामां आवे तो कोईपण कोमनुं घणुं उज्वल भविष्य आणी शकाय एम कहेवुं ए अतिश्योक्ति गणाशे नहीं. बीजी रीते कहीए तो ऊपरना क्रमधी कोमनी केळवणी शरु करवामां आवे, तो परिणामे मानसिक, संसारिक अने धार्मिक पूर्णताए पहोंची शकाय, ए कल्पना जो के अत्यारे फक्त शब्दोमांज आनंददायक लागे छे तोपण ते असंभवित नथी एम साधारण समज पण कबूल करशे. परंतु आ उमदाफळ
स्वार्पण अथवा आत्मभोग सिवाय मेळवी शकवुं दुर्लभ छे; केमकें कोममां लाखो प्राणीओ छे अने ऊपर कहेलुं भविष्य आपणने ते तरफ तेमने दोवाने ललचावे छे. आ संख्यामांथी सेंकडो मनुष्य आ संसारमां जन्मी जींदगीनुं कांईपण सार्थक कर्या सिवाय पोतानी दुःखी जींदगी पुरी करे छे, अने तेओनुं भलं करवाने शक्तिवाळा पुरुषो पोतानो भोग आप्या सिवाय कांई करी शकवाना नथी. आ भोग आपवामां आपणे केवळ नवुं साहस करवानुं नथी. सृष्टिनो नियम छे के एक जमानामां जे बीज ववाय छे तेनां फळ बीजो जमानो भोगवे छे, एटले एक जमानानां मनुष्यो जे परिणाम माटे मेहेनत करे छे ते ते पोते भोगववा भाग्यशाळी थता नथी. आपणे हाल जे सुख अथवा धर्मरुपी फळ भोगवीए छी ते आपणा पूर्वजोनी निःस्वार्थ अथाग मेहेनत अने दीर्घ दृष्टिनुं परिणाम छे. जो कोम ए शब्दथी आपणे जैन मात्रनो समावेश करीए तो तेमांना घणा उत्साही पुरुषो तेनुं कल्याण करवाने आखी जींदगी मच्या बाद पोते जे प्रयास करेलो होय छे, तेनुं परिणाम कोम उपर थतुं जोवाने पण तेओ पोतानुं आयुष्य राखी शक्या नथी, एवा घणा दाखला आपणे सांभळीए छीए. कोमनुं कल्याण असंख्य भोग आप्या विना थतुं नथी. एक जुनी कहेवत छे के धर्मना कामने असंख्य विघ्नो नडे छे परंतु पारमार्थिक वृत्तिना पुरुषो एकला होय, तोपण तेओ पोतानुं कर्त्तव्य ते विघ्नोनो नाश करी पूर्णताए पहोंचाड छे. एकज माणस शुं करी शके एम मानवुं भूलभरेलुं छे, ते आपणी कॉन्फरन्सनी हयातीज साबीत करी आपे छे. तेनी योजना
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034560 |
| Book Title | Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Shwetambar Conference Office |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference Office |
| Publication Year | 1904 |
| Total Pages | 402 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 41 MB |