________________
વળી જો. પહેલી વાર સાસરે જાઉં છું એટલે મારો વટ પડે એવી વાર્તા તારે કરવાની. મારે વિશે મોટીમોટી વાતો કરવી. મારી ધનદોલત ને સાહ્યબી વિશે ગુણગાન કરવાં. મારા રુઆબ વિશે વાતો કરવી. મને રાબ બહુ ભાવે છે એ પણ કહેવું.’
ડમરો કહે, “ભલે શેઠ ! એમાં તમારે કહેવું ન પડે. નારણ એમ ગાંજ્યો જાય તેવો નથી.’
ડમરો તો ઊપડ્યો શેઠને સાસરે. જઈને લવજી પટેલને એમના જમાઈ આવવાના ખબર આપ્યા.
નાથા શેઠ પહેલી વાર સાસરે આવતા હતા. આથી લવજી પટેલ તો વારંવાર ડમરાને પૂછે, ‘શેઠને શું ભાવે છે ? શેઠ કેમ રહે છે ? કેવી પથારી પર સૂએ છે ?
ડમરો બધાને બરાબર જવાબ આપે. એવામાં એણે લવજી પટેલને બાજુએ બોલાવી કહ્યું :
‘સાંભળો શેકે, મને મારા શેઠે એક ખાનગી સંદેશો આપ્યો છે. તમને છાનામાના કહેવાનું કહ્યું છે. જો વાત બહાર પડે તો શેઠની આબરૂ જાય. મારા શેઠને મીઠાની રાબ બહુ ભાવે છે, પણ જો જો ! શેઠની સાસુને આવી વાત ન કહેશો. નહીં તો એમની આબરૂને આંચ આવે !'
લવજી પટેલ બોલ્યા, ‘અરે વાત બહાર જાય નહીં, પણ આ મીઠાની રાબ કેવી હોય ? સાકર કે ગોળની રાબ ખાધી છે, પણ મીઠાની રાબનું તો નામેય નથી સાંભળ્યું !'
ડમરો કહે, ‘જુઓ, હું તમને સમજાવું. તમારે રાબ બનાવવી ગોળની, પણ એની અંદર ખુબ મીઠું નાંખવું, બને તેટલું મીઠું નાખજો. મારા શેઠને એવી રાબ બહુ ભાવે છે.’
‘ભલે. પટલાણીને કહી દઉં.' પટેલ કહેવા જવા લાગ્યા.
પણ ડમરાએ લવજી પટેલને રોક્યા ને કહ્યું, 'વળી જુઓ, કદાચ
ઉંદરે તાણ્યો ઘોડો +
