________________
नाही आणि जुना हिशोब बाकी असेल तर मांडवली करुन टाकायची म्हणजे तो हिशोब पूर्ण होईल.
उपकारी, कर्मापासून मुक्त करविणारे जगात दोष कोणाचाच नाही. दोष काढणाऱ्याचा दोष आहे. जगात दोषी कुणीच नाही. सगळे जण आपापल्या कर्माच्या उदयाने आहेत. जे कोणी भोगत आहेत तो काही, आजच गुन्हा नाही. हे सारे मागच्या जन्मीच्या कर्मांचे फलित आहे. आज तर त्याला पश्चाताप होत असेल, परंतु पूर्वी करार झालेला आहे त्याचे काय? तो करार पूर्ण केल्याशिवाय तर गत्यंतरच नाही.
__ सून सासूला दुःखं देते किंवा सासू सूनेला दुःखं देते, यात कोणाला भोगावे लागते? सासूला. तर सासूची चूक आहे. सासू सूनेला दुःखं देत असेल, तर सूनेने हे गृहीतच धरायला हवे की यात माझीच चूक आहे. हे दादाजींच्या ज्ञानाच्या आधाराने समजून घ्यायला हवे की, माझीच चूक असेल म्हणूनच ती शिव्या देते. अर्थात् सासूचा दोष काढायला जावू नये. सासूचा दोष काढल्याने गुंता वाढतो, कॉम्प्लेक्स होते आणि सासूला सून त्रास देत असेल तर सासूने दादाजींच्या ज्ञानाच्या आधारे समजून घ्यायला हवे की भोगतो त्याची चूक. त्यामुळे मलाच निभावून घ्यायला हवे.
सुटका करून घ्यायची असेल तर जे काही कडू-गोड (शिव्या, अपमान वगैरे) येईल ते जमा करून टाका, म्हणजे तुमचा हिशोब पूर्ण होईल. या जगात हिशोबाशिवाय नजरेस नजरही मिळत नाही! तर मग बाकी सगळे काय हिशोबाशिवाय होत असेल का? तुम्ही ज्यांना जेवढे दिले असेल तेवढे सर्व ते तुम्हाला परत देतील. तेव्हा तुम्ही खुश होऊन जमा करून टाका आणि म्हणा, बरे झाले! आता माझा हिशोब चुकता होईल! आणि जर चूक कराल तर पुन्हा भोगावेच लागेल!
