________________
स्वत:च्या चुकीनेच मार खातात. ज्याने दगड मारला त्याची चूक नाही पण ज्याला दगड लागला त्याची चूक. तुमच्या आजूबाजूची मुले वाटेल तशा चुका किंवा दुष्कृत्य करत असतील पण तुमच्या वर त्याचा परिणाम होत नसेल तर ती तुमची चूक नाही. परंतु जर तुमच्यावर परिणाम झाला तर ती तुमची चूक आहे, हे नक्कीच समजून जावे !
असे पृथक्करण तर करा चूक कोणाची आहे ? तेव्हा म्हणे, कोण भोगत आहे हे शोधून काढा. नोकराच्या हातून दहा ग्लास फूटले तर त्याचा परिणाम घरातील माणसांवर होणार की नाही? आता घरातील माणसांमध्ये मुले तर काही भोगत नाहीत, पण त्यांचे आई-वडील मात्र चिडत राहतात. त्यातही आई थोड्यावेळाने निवांत झोपेले, परंतु त्याचे वडील हिशोब करीत राहतात. दहा गुणीले पाच, पन्नास रुपयांचे नुकशान झाले ! तो जास्ट एलर्ट (जागृत) आहे म्हणून जास्त दुःखं भोगेल. त्यावरुन ‘भोगतो त्याची चूक.' तो जर इतके पृथ्थकरण करत करत पुढे चढत गेला तर सरळ मोक्षाला पोहोचेल.
प्रश्नकर्ता : कित्येक लोक असे असतात की आम्ही कितीही चांगले वागलो तरी ते समजून घ्यायला मागत नाही.
दादाश्री : जे दुसऱ्यांची चूक पाहतात ते साफ खोटे आहे. स्वतःच्या चुकीमुळेच निमित्त भेटतो. हे तर जिवंत निमित्त भेटला तर त्याला चावायला धावतात. पण मग काटा लागला तर काय कराल? भर चौकात काटा पडलेला आहे, हजारो माणसे तेथून जातात, कोणालाही काटा रूतत नाही, परंतु चंदु तेथून निघताच काटा जरी वाकडा असेल तरी त्याच्या पायात रूतेल. 'व्यवस्थित शक्ती' तर कशी आहे? ज्याला काटा लागायचा असेल त्यालाच लागेल. त्यासाठी सर्व संयोग एकत्र करुन देते, परंतु यात निमित्ताचा काय दोष?
५७
