________________
ਅੰਤ:ਕਰਣ ਦਾ ਸਵਰੂਪ
ਨੂੰ ਤਲਾਸ਼ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਗੋ ਟੂ ‘ਗਿਆਨੀ’, ‘ਗਿਆਨੀ ਪੁਰਖ’ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਓ, ਉੱਥੇ ਹੀ ਸਭ ਕੁੱਝ ਮਿਲੇਗਾ।
ਅਹੰਕਾਰ, ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪਰ ਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰਤਾ : ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਧਿਆਨ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? ਮੈਂ ਸਿੱਖਣਾ ਹੈ।
ਦਾਦਾ ਸ੍ਰੀ : ਧਿਆਨ ਤੁਸੀਂ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਦੂਸਰਾ ਕੋਈ ਕਰਦਾ ਹੈ? ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰਤਾ : ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਦਾਦਾ ਸ੍ਰੀ : ਕਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਦੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?
ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰਤਾ : ਹਾਂ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਦਾਦਾ ਸ੍ਰੀ : ਉਸਦਾ ਕਾਰਣ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ‘ਤੁਸੀਂ ਚੰਦੂਭਾਈ ਹੋ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਸਹੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਚੰਦੁਭਾਈ ਹੋ ਉਹ ਗੱਲ ਕਿੰਨੇ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਸਹੀ ਹੋਵੇਗੀ?
ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰਤਾ : ਸ਼ਤ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ।
ਦਾਦਾ ਸ੍ਰੀ : ਜਦੋਂ ਤੱਕ “ਮੈਂ ਚੰਦੂਭਾਈ ਹਾਂ ਗੈਂਗ ਬਿਲੀਫ਼ ਹੈ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ‘ਮੈਂ ਇਹ ਕੀਤਾ, ਮੈਂ ਉਹ ਕੀਤਾ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਹੰਕਾਰ ਹੈ। ਜੋ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰੋ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਕਰਤਾਪਨ ਦਾ ਅਹੰਕਾਰ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰਤਾਪਨ ਦਾ ਅਹੰਕਾਰ ਵਧੇਗਾ ਉਨਾਂ ਭਗਵਾਨ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਣਗੇ। ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਤਮ ਪਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਗਿਆਨੀ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਗਿਆਨ ਲੈਣ ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਅਹੰਕਾਰ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗਾ ਉਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਕੰਮ ਹੋਵੇਗਾ।
ਧਿਆਨ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। ਜੋ ਧਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਅਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ। ਉਸਨੂੰ ਇਕਾਗਰਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿੱਥੇ ਅਹੰਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉੱਥੇ
