________________
અધ્યાત્મ ઉપનિષદાદિ સૂક્તરત્નમંજૂષા २/४९ आदौ शमदमप्रायैः, गुणैः शिष्यं प्रबोधयेत् ।
पश्चात् सर्वमिदं ब्रह्म, शुद्धस्त्वमिति बोधयेत् ॥१३॥
પહેલા શમ-દમ વગેરે ગુણોથી શિષ્યને બોધ પમાડવો. પછી જ “બધું જ બ્રહ્મરૂપ છે, તું શુદ્ધ છે' એમ જણાવવું. २/५० अज्ञस्यार्धप्रबुद्धस्य, सर्वं ब्रह्मेति यो वदेत् ।
महानरकजालेषु, स तेन विनियोजितः ॥१४॥
અજ્ઞાની કે અર્ધજ્ઞાનીને જે બધું બ્રહ્મરૂપ છે એમ કહે, તે તેને મહાનરકમાં પાડે છે. २/५१ तेनादौ शोधयेत् चित्तं, सद्विकल्पैतादिभिः ।
यत् कामादिविकाराणां, प्रतिसङ्ख्याननाश्यता ॥१५॥
એટલે પહેલાં વ્રત વગેરે સારા વિચારોથી ચિત્તને શુદ્ધ કરવું. કારણકે કામવાસના વગેરે વિકારો, વિરોધી વિચારોથી જ નાશ પામે છે.
२/५६ व्रतादिः शुभसङ्कल्पो, निर्णाश्याशुभवासनाम् ।
दाह्यं विनेव दहनः, स्वयमेव विनक्ष्यति ॥१६॥
વ્રત વગેરે શુભ વિચારો, અશુભ વિચારોનો નાશ કરીને ઇંધણ વિનાના અગ્નિની જેમ સ્વયં જ નાશ પામે છે.
