________________
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા ८४९ विहिकरणं विहिराओ, अविहिच्चाओ कए वि तम्मिच्छा।
अत्तुक्करिसं कुज्जा, णेव सया पवयणे दिट्ठी ॥४१॥
વિધિનું પાલન, વિધિનો રાગ, અવિધિનો ત્યાગ કરે, અવિધિ થઈ જાય તો મિચ્છા મિ દુક્કડું આપે અને તે બધાનું અભિમાન ન કરે, સદા શાસ્ત્રને જોનાર હોય. १४८० जा जिणवयणे जयणा.विहिकरणं दव्वपमहजोगेहिं।
सा धम्माराहणा खलु, विराहणा ताण पडिसेहो ॥४२॥
દ્રવ્યાદિને આશ્રયીને વિધિના પાલનરૂપ જે જિનવચનમાં જયણા (પ્રયત્ન) છે, તે જ ધર્મારાધના છે. તેનો નિષેધ તે જ વિરાધના છે. ८५१ सम्मत्तनाणचरणानुयाइमाणाणुगं च जं जत्थ ।
जिणपन्नत्तं भत्तीइ, पूअए तं तहाभावं ॥४३॥
સમ્ય, જ્ઞાન અને ચારિત્રમાં સમાવેશ પામતું આજ્ઞાનુસારી, જે કાંઈ જ્યાં હોય, ત્યાં તેને “આ જિનોક્ત છે એવી ભક્તિથી પૂજે. ८५४ कालोचियजयणाए, मच्छररहियाण उज्जमंताण ।
जणजत्तारहियाणं, होइ जइत्तं जईण सया॥४४॥
ઈર્ષ્યા વિના, કાળને ઉચિત યતનામાં ઉદ્યમવંત, લોકયાત્રાથી રહિત સાધુમાં સદા ભાવસાધુપણું છે.
