________________
સંબોધ પ્રકરણ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
– શિથિલાચાર – ३७१ बायालमेसणाओ, न रक्खइ धाइसिज्जपिंडं च ।
आहारेइ अभिक्खं, विगईओ संनिहिं खायइ ॥४५॥
એષણાના બેતાલીશ દોષનું સેવન કરે, ધાત્રીપિંડ અને શય્યાતરપિંડ વાપરે, વારંવાર વિગઈ વાપરે, સંનિધિ રાખીને વાપરે... ३७२ सूरप्पमाणभोई, आहारेई अभिक्खमाहारं ।
न य मंडलिए भुंजइ, न य भिक्खं हिंडए अलसो ॥४६॥
આખો દિવસ વાપરે, વારંવાર વાપરે, માંડલીમાં ન વાપરે, આળસથી ગોચરી વહોરવા ન જાય.. ३७३ कीवो न कुणइ लोयं, लज्जइ पडिमाइ जल्लमवणेइ ।
सोवाहणो य हिंडइ, बंधइ कडिपट्टमकज्जे ॥४७॥
કાયરતાથી લોચ ન કરે, કાયોત્સર્ગથી ડરે, શરીરનો મેલ ઊતારે, જૂતાં પહેરે, કારણ વિના કમરપટ્ટો બાંધે... ३७४ सोवइ य सव्वराई, नीसट्टमचेयणो न वा झरइ ।
न पमज्जंतो पविसइ, निसीहि आवस्सियं न करे ॥४८॥
અત્યંત જડની જેમ આખી રાત સૂઈ રહે, પુનરાવર્તન ન કરે, ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશતાં પ્રમાર્જના ન કરે, નિશીહિ-આવસ્સહિ ન કરે...
