________________
ઉત્પત્તિ ઃ વિકાસ અને જિર્ણોદ્ધાર ]. તેમની સાથે સમાધાન કરવાને પ્રયત્ન કર્યો. તેમાં, છેવટ એવું નકકી થયું કે આ શ્રી જિનમન્દિરમાં જેટલી ઉપજ થાય, તે ઉપજને ચેાથે ભાગ શ્રીસંઘે એ બચુમીયાને આપ્યા કરવો. આ ઠરાવ કરીને, પહેલા મહિનાના ભાગના રૂપીઆ પણ એ બચુમીયાને શ્રીસંઘે આપી દીધા.
એ રૂપીઆ લઈને, બચુમીયાં રાજી થતા થતા ઘરે ગયા, પણ આ ધન પચે એવું ક્યાં હતું? અહીં તે અધિઠાયક દેવ જાગતા હતા. રાત પડી ને બચુમીયાં સુઈ ગયા, એટલે કેઈએ અદશ્યપણે એમને મુંગે માર મારવા માંડયો. બચુમીયાં ઉભા થઈને જુએ તે કેઈજણાય નહિ ને સુઈ જાય એટલે માર પડે. આથી, બચુમીયાને ઉજાગરા ઉપર ઉજાગરા થવા લાગ્યા. એમણે ઘણા ઉપાય અજમાવી જોયા, પણ એમાં કાંઈ વળ્યું નહિ. દશ દિવસો સુધી લાગલાગટ આ પ્રમાણે બન્યું, એટલે બચુમીયાં બહુ ગભરાયા. આ મંદિરમાં વિરાજમાન કરેલા ભગવાનના ચમત્કારોની વાત તે એમણે પણ ઘણી સાંભળેલી, એટલે એમને વિચાર આવ્યું કે મેં આ મન્દિરને લાગે લીધે છે, તેથી તો કદાચ આ નહિ બન્યું હોય?” આવો વિચાર આવવાથી બચુમીયાં માતરના આગેવાન જૈન શા. જીવરાજ સુરચંદની પાસે પહોંચ્યા અને દશ દિવસથી રોજ રાતના પિતાને છૂપે માર પડે છે એ વગેરે હકીક્ત જીવરાજ શેઠને કહી સંભળાવી. જીવરાજ શેઠે કહ્યું કે-આપ સરકાર છે, એટલે આપને અમારાથી કાંઈ કહેવાય નહિ; પણ આજે આપ પોતે જ મને આપનો સમજીને
