Page Text
________________
-
' '
.
.
. . . .
?
:
તૃતીય પરિછેદ ] અનુવાદની સમજૂતિ
૩૦૯ નાશ થ ચાલુ થઈ ગયો છે તેવું (૨) બીજો વિકલ્પ વાયેલી ચાલી જ આવે છે. એટલે કોઈની અજાણમાં યુરિચ કા સૂચવી શકાય તેમ છે. તેને અર્થ તે રહી ગઈ હતી તેવું તે બનવા યોગ્ય જ નથી. તેમજ દકાળનો સમય એવો થઈ શકે છે. એટલે કે જ્ઞાનને દુકાળના સમયે પૂરત ખેરાક ન મળે એટલે શરીરધારણ કરવા યોગ્ય જે સમરણ શક્તિ હોય છે તે મનુષ્ય શક્તિ અને સાથેસાથે શ્રુતજ્ઞાનને હૈયામાં-હૃદયમાં માંથી દુષ્કાળના સમયને લીધે, ધીમેધીમે કમી થવા રાખી મૂકવાની-સ્મરણ પટમાં ધારી રાખવાની શક્તિ માંડી હતી. એટલે કે તે શક્તિનો અમુક પ્રમાણમાં પણ દિવાસાનુદિવસ ક્ષતિ ૦૩ પામતી જાય અને નાશ થવા માંડ્યો હતો. વળી આગળ જતાં કાળ પરિણામે જ્ઞાનના અમુક ભાગ લુપ્ત થતું જાય તેમ વ્યતિત થતાં તેની શક્તિને તદ્દન અભાવ થઈ જાય જેથી કેટલાય લુપ્ત પણ થઈ ગયો હોય; તે સ્થિતિ સમજી શ્રુત જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ જ દુશ થઈ જાય માટે અગા- શકાય તેવી છે. તેથી જ તેને પુનરૂદ્ધાર કરવાનું રાજા ઉથી તેનું સંરક્ષણ કરવાનું તેણે મુનાસીબ ધાર્યું હતું ખારવેલે યોગ્ય ધાર્યું છે. (૩) ત્રીજો વિકલ્પ (દત) અને ખુદ હાથીગુફાના લેખથી આપણે જાણી ચૂક્યા રિય વાનો સંભવે; પરંતુ તે બહુ સ્વીકાર્ય થઈ પડે છીએ કે, તે સમયે –નંદરાજાના સમયથી ખારવેલનાં તેમ નથી કેમકે , શબ્દ ક્યારનો છેતરી જ બતાવાયો સમય સુધીના ૪૫ વર્ષના ગાળામાં પણ (જુઓ પૃ. ૨૮૮ છે; જે એકલે “રિયાઝ'૧૦૪ હોત તો આ સૂચના છઠ્ઠી પંક્તિના ના ઉકેલનું વર્ણન) બે દુષ્કાળ તો યોગ્ય થઈ પડત અને તેનો અર્થ “અન્ય કોઈ કાળે” તેવા નોંધાઈ ચૂકયા છે જ, ઉપરાંત અણુનાંખ્યા રહી ગયા આશયવાળા લેવાત. (૪) ચોથો વિકલ્પ પુવિચ=એટલે હોય તે વળી જુદાં જ (જુઓ ફુટ નોટ નં. ૫૬ની પૂર્વને લગતું; જૈનશાસ્ત્રો-સૂત્ર-સિદ્ધાંતના ગ્રંથને પૂર્વ હકીકત) તેમ વળી ભદ્રબાહુસ્વામીના એટલે કે શબ્દથી ઉલ્લેખાય છે. જેથી અત્રે “પુવિય” કહેતાં ચંદ્રગુપ્ત મૌર્યના–સમયે (મ. સં. ૧૫૬થી ૧૭૦=ઈ. સ. પૂર્વનું જ્ઞાન જે આગમ ગ્રંથમાં સમાયેલું છે તેને પૂ. ૩૭૧થી ૩૫૭ સુધીના ૧૪ વર્ષના ગાળામાં) બે નાશ થઈ જતો અટકાવવા માટે, તેણે આ પ્રકારનું મોટા દુષ્કાળ મગધ દેશમાં પડયા છે. (જુઓ ! રમાં પગલું ભર્યું હોય. તેનું વૃત્તાંત) વળી જૈન શાસ્ત્રોમાં જણાવાયું છે કે આ મૌર્યકાળ મુરિયા શબ્દ ઉપર એક અન્ય ભદ્રબાહ સ્વામીના કાળ પછી શ્રતજ્ઞાનની ક્ષતિ ધીમે લેખકે૧૦૫ સૂધારો સૂચવતાં. પિતાના વિચાર જણાવ્યા ધીમે વધતી જશે. અને આ પ્રકારની ભવિષ્યવાણી- છે તે ધ્યાનમાં લેવા યોગ્ય હોઈને અત્ર ઉતારીશું આગાહી-ઠેઠ શ્રી મહાવીર ભગવાનના સમયથી જણ તથા તે ઉપર અમારા વિચાર પણ જણાવીશું. તેમની
- જોઈએ, તે તે ઠેઠ મ. સં. ૧૭૦ સુધી એટલે મૌર્ય ચંદ્ર- અવસર્પિણીકાળમાં દરેક વસ્તુની અવનતિ જ થાય છે. તે ગુમના ગુરૂમહારાજ શ્રી ભદ્રબાહુસ્વામીના સમય સુધી નિયમાનુસાર, વર્ષારૂતુનું કમી થવું, અનિયમિત થવું અને જળવાઈ રહ્યું છે તેથી તેમને અંતિમ શ્રત કેવળી કહેવાય છે. કાળે કરીને અભાવ પણ થાય; દુષ્કાળ પડે; શરીરને ખેરાકી (પુ. ૨ પૃ. ૧૫૧ ટી. નં. ૭૦).
તથા પિષણત એછાં મળવાથી, મનુષ્યનાં દેહ, આયુષ્ય, મતલબ કહેવાની એ છે કે, આ સમયે જોકે શ્રુતજ્ઞાનને શરીરરચના, સ્મરણશક્તિ તેમ જ મનુષ્યને વરેલી કુદરતી અમુક ગણત્રીએ અભાવ થવા માંડયો હતો જ, છતાં ૪૭ અન્ય બક્ષિસમાં કેવી રીતે ઉણપ આવતી જાય છે તેનું વર્ણન વર્ષ તે એવડે મેટે કાળ નથી, કે જેને “ભૂરિય’પદ લગાડી ઉપરને ઠેકાણે સમજાવ્યું છે તે સરખા. એટલે રાજા ખારશકાય. પરંતુ એક શકયતા તરીકે અત્રે તેને વિચાર વેલે, જે પગલું શ્રુતસંરક્ષણ માટે ભર્યું છે તેમાં તેનું તો કરે જ જોઈએ, તે કારણથી માત્ર અમે તેની ડહાપણ તથા ધર્મપ્રેમ જણાઈ આવ્યા વિના રહેશે નહીં. સંભવિતતા સૂચવી છે.
(૧૦૮) જુઓ નીચેની ટીક નં. ૧૦૬ (૧૦૩) ઉપરમાં જુઓ ટી. નં. ૫૬ તથા પુ. ૧ પ્રથમ (૧૦૫) જ, બી. એ. પી. સે. પુ. ૪, ૧૯૧૮ ૫. ૩૯૫પરિવેદ; ઈ. સ. પૂ. ૫૨૩ બાદ અવસર્પિણુકાળ બેઠે છે, મને તાંત ઉપરને સુધારિ નં ૧૩, ૫, ૨૩૫,
| SR No. | 032486 |
| Book Title | Prachin Bharat Varsh Part 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tribhuvandas Laherchand Shah |
| Publisher | Shashikant and Co |
| Publication Year | 1938 |
| Total Pages | 496 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 17 MB |