________________
૪–સ્વાધ્યાય વિભાગ : સમુદ્ર-વહાણુ સ`વાદ
[ ૫૦૭
સબલ શિલા વચિ ભાગાં પાટીયાં, ઊછલતે જલ ગેટ; આશ્રિત દુઃખથી રે વાઢુણ તણા હુએ, માનુ હૃદયને ફાટ એ૦ તે ઉત્પત્તિર મલય પરિ હવે, લાક હુઆ ભયભ્રાંત; કાયર રાવે ૨ ખીર તે શ્રૃતિ ધરી, પરમેશ્વર સમરત. એહુવે૦ ૧૦
દુહા
ઈમ સાયર કાપે હુએ, દેખી વાહણુ વિલકખ; વિચિ આવી વાણી વદે, ઉષિકુમાર તાલકખ.
· વાહન ! ન કીજે સર્વથા, મોટા સાધે ઝૂઝ, ને કીધૂ ત લ લઘુ, મૂકને કાઈ અબૂઝ, તુજમાં કાંઈ ન ઉગીઁ, વહ જાઈ સે જલવેલ; હજી લગિ હિત ચાહિ તે, કરે સાગરસ્યું મેલ.
હાથી ૧૪
- (*) —
સમરિએ સાદ દિઈ એ દેવ, અથવા કિસકે ચેલે કિસÝ પૂત અથવા સમર્યા' સાજ કરે જખ્યરાજ. એદેશી
સ’કટ વિકટ ટલઈ સખ દૂર, ફિરિ સજ થઈ વાજઈ તુજ તૂર; સાયર જો મિલે તા પૂગે તુજ વછિત આસ, લેાક કરે વિલીલ—વિલાસ. સાયર જો મિલે. ૧ તુજ નમતાં ટલસ્યે તસ ક્રોધ, ગિયા તે જગિ સરલ સુમેધ; સા૦ હિંઈ સાહિબ આણુ અભંગ, આસ કરી જઇ વિ આસંગ સા૦ ૨
