________________
૪–સ્વાધ્યાય વિભાગ : સમુદ્ર-વહાણુ સ ́વાદ
[ ૫૦૩
મોટાસ્યું હઠવાદ નીવાર્યાં, નીતિ ઋજુમા` તે. વિસાર્યાં; મુજ કેપ તું હિએ ન સઈ, પડે એક લહરીને ધઈ. પ કાર્ડિ તર`ગ શિખર પપિર વાધે, જઈ ફીરઈ તે અખર આધે; એક તરંગ સખલ નભ ભાજે, કાજ ઘણા તૂ' સ્યું. ઈમ લાજે ? ૬ પવન કાલે દિએ જલ ભમરી, માનું મ–મદિરાની હ્યુમરી; તેહમાં શૈલ-શિખર પણ તૂટે, હરિ શય્યા ફણિ–મધ વિછૂટે. ૭ નર્ક ચક્ર પાડીન અતુ૭; ઊછળતા અછાટઈ પુછ; જઈ લાગે અ`ખર જલ કણિયા, છમકે ગ્રહુગણુ તાતા મણિયા, ૮ એહુવે મુજ કાપે તુજ સર્વ, ગલસ્યે જે મનમાં છે ગ; જે ખેલે અસમ જસ ભાષા, તે ક્લસે સઘલી શત શાખા.' હું
દુલા
રાખજે, સાયર! પાછું જોર; વૃથા, ફૂલી કરે અકાર.
વાહણ કહે ‘મત ચાલે તે કરિ
વચન ગુમાને તુજ ભરિયાં, સાચ નકા તિહાં ભાખ; કેતાં કાલાં કાઢિએ,
જિમતાં દહિ ને માખ.
હાલ ૧૨
—(*) -
રઈવતના ગિર પાટ-એ દેશી
સાયર ! સ્યૂ' તું ગરવ–વચન હું નવી
ઉછલે ?, ખમું,
જ
સ્યૂ' લે ફૂછે ફ્રાંક ?
ફ્રેક્ષ્ય. ઉત્તર સક. સાચર ! ૧
