________________
( ૩૫)
તે સ’સારમા––માર્ગો
ત્રણ સંસારના, કુલિ ગાઢિને જાણ; જોગી ભરડા ને ભગત, નામ જૈન તે માન, ત્યાં વૈદ્ય શું કરે—ભાય સંથારે જે સુવે, લેાઢી દેખર ખાય; તુમે પાણી જે પીવે, તિહાં વૈદ્ય શું જાય. કરે—સામાચારી સંયુકત ને, ચરણકરણનુ
કમ ક્ષય
પ્રકાર.
જ્ઞાન; અનેક ભવના અનંતા, કરે કર્માંની હાણુ. તે તેવું મેળવે—દરેક જન્મા જનમમાં, જીવના જે અભ્યાસ; તેવું તે જન મેળવે, દાન વિદ્યા તપ ખાસ. તે ભિક્ષાના ભેદ––સર્વે સંપત કરી અને, પારૂષની તે ધાર; વૃત્તિ ભિક્ષા છેવટ વઢી, તેવાજ ત્રણ તે ત્રણ ફાયદા––નીચું નિહાળી ચાલતાં, ઠીક ત્રણ ગુણુ થાય; દયા પળે કાંટા ટળે, પગ પણ નહિ ખરડાય. સ્વભાવ—સતગુણી ખૂઝે સત્વર, રજોગુણી સખતાઇ; તમોને ત્રણે કાળમાં, કિ ન રૂચકાંઈ. તે ત્રણ ગારવ--રસ રિદ્ધિ સાતાગારવા, ભયંકર તે ૧ભુજંગ; તે ત્રણ સંગત પરિહરા, પાડે નહિ' પ્રસંગ, તે ત્રણ શલ્યા —માયા નિયાણુ શલ્ય અને, મિથ્યાત્વ ત્રીજો મેલ; હૃદય વાત એ રાખીને, ખેલેા ન તેશુ મેલ. બધાય;
ત્રણના
થાય.
અધાય છુટાય—મન વચન અને કાયથી, બહુ પાપ તેમ તસ મિથ્યા ક્રુડે, એછુ એમજ ગેાપન મન વચ કાયનું, સાચું તે સુખદાય; મન વચ કાય તિ દંડને, વેગે કરા વિદાય. તિ મેાટા આલય—પંચમ દેવ પાંચરાજ, મેરૂ જોજન લાખ. સ્વયંભૂ દધી એકરાજ, આલય હૃદયે રાખ. કથાના પ્રકાર—ધમ અને અ કથા કહી, વળી કામની જાણુ; કથા તે ત્રણ પ્રકારની, તેહ કરજે પ્રમાણુ. નકામી જીંદગી—ધર્મ અર્થ કામ ત્રણેમાં, એકે પણ નિહ હાય; છાળી કંઠે આંચળ સમ, જન્મારા તસ જોય.
૧ સપ જેવા ભયંકર. ૨ મેળવેા.
""
