________________
મૂળ અને ભાવાનુવાદ
[ ૧૪૩
શરીરના મલ, રસ્તાની ધૂળ, અને પરસેવા વગેરેથી કાદવમય શરીરવાળા, પશુ શરીરનાં સહજ અશુચિ સ્વભાવના જ્ઞાતા, સુરવણ ગ્રામના શ્રીકાર્તિકા ઋષિ શીલ તથા સચમગુણેાના આધારરુપ હતા. ગીતા એવા તે મહિષ ના દેહ અણુ રાગથી પીડાતા હૈાવા છતાંયે તેએ સદાકાલ સમાધિ ભાવમાં રમણ કરતા. એક વેળાયે હિંડક નગરમાં પ્રાસુક આહારને ગવેષતા તે ઋિષને, પૂર્વ વૈરી કાઇ ક્ષત્રિયે શક્તિના પ્રહારથી વિંધ્યા. ઢેડ ભેદાવા છતાંયે તે મહિ એકાન્ત–ઉજ્જડ અને તાપ વિનાની વિશાલ ભૂમિ પર પેાતાના દેહને ત્યજીને સમાધિ મરણને પામ્યા. ૬૭.૬૮:૬૯
પાટલીપુત્ર નગરમાં શ્રી ચન્દ્રગુપ્ત રાજાને શ્રીધર્મસિ’હું નામના મિત્ર હતા. સવેગભાવ પામીને તેણે ચન્દ્રગુપ્તની લક્ષ્મીના ત્યાગ કરી પ્રવ્રજ્યા સ્વીકારી. શ્રીજિનકથિતધર્મ માં સ્થિત એવા તેઓએ કાલ્લપુર નગરમાં અનશનને સ્વીકાયું, અને ગૃહપૃષ્ઠ પચ્ચક્ખાણુને શેકહિતપણે કર્યું. તે વેળાયે જંગલમાં હજારા પશુઓએ તેઓના શરીરને ગ્રંથવા માંડયું. આમ જેનું શરીર ખવાઇ રહ્યું છે, એવા એ મહિષ; શરીરને વેાસિરાવીને પડિત મરણને પામ્યા.
૭=:૭૨:૭૨
પાટલીપુત્ર—પટણા નગરમાં શ્રીચાણકય નામના મંત્રી પ્રસિદ્ધ હતા. અવસરે સર્વપ્રકારના પાપ આરંભાથી નિવૃત્ત થઇને તેઓએ કિંગની મરણને સ્વીકાર્યું.
૭૩
