________________
૧૮૨
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ
નાચી ઉઠયુ... ! સિદ્ધરાજે સાજણને શિક્ષા કરવાના નિર્ધાર કર્યા. સેના સાથે સૌરાષ્ટ્ર તરફ પ્રયાણ કર્યું.
સાજણુદે પાસે સિદ્ધરાજનાં આગમનની વાત પહોંચી ગઈ હતી.
સિદ્ધરાજનું સ્વાગત કરવા તે સામે આવ્યા. ગિરનારની તળેટીમાં સિદ્ધરાજ આવી પહેાંચતાં સાજણુદેએ સિદ્ધરાજનાં સન્માન કર્યાં, પરંતુ સિદ્ધરાજને સાજણદેનાં સન્માનની કઈ જ પડી ન હતી. તેને તે ૧૨ા ક્રોડ સાનૈયા જોઈતા હતા !
“ સાજણુ ! સૌરાષ્ટ્રની મહેસુલ લેવા હું આવ્યે! છું, માટે તે હાજર કર.” રાષભરી મુદ્રાએ સિદ્ધરાજ મેલ્યું.
“ મહારાજા ! તે તૈયાર જ છે. આપ નિશ્ચિંત રહેા, પરંતુ આપ અહીં સુધી પધાર્યાં છે, તે ગિરનારનાં શિખરે ઊભેલાં શ્રી નેમનાથ ભગવાનનાં ગગનચૂંબી પ્રાસાદોનાં દર્શન તેા કરે.”
સાજણનાં સૌજન્યતાભર્યા અને સાત્ત્વિક વચનાને ખાળવાની તાકાત જડની જડતાથી ગ્લાન સિદ્ધરાજમાં કાંથી જ હાય ?
સાજણે સિદ્ધરાજને હાથ પકડ્યો. બંને ગિરનારની પાવન પાગ પર ચઢવા લાગ્યા. દૂરથી ગિરનારનાં શિખરે આકાશને આંખતાં ધેાળાં ધાળાં સ`ગેમરમરના આરસથી સર્જાયેલાં દેવવિમાનશાં જિનમદિર સિદ્ધરાજની આંખે દીઠાં ! આંખા ઠરી.
