________________
૪૭
ધરા એકલેલ છે. હું પણ તે રાજાની ધાવમાતા વેગવતીના પુત્ર પવનવેગ છેં. રાજાએ મને પણ આ કામ માટે જ મેલેલ છે, તેથી આકાશ લઘતાં હું ! વડલા ઉપર આવ્યા, કે–તુરત કાઈ અદૃષ્ટ પુરુષ કહેવા લાગ્યા કે— અરે દુરાચારી ! તું વડલા નીચે રહેલ સુરતેજ નામના રાજરૂષીને દેખતા નથો ? અન્ય માર્ગ હાવા છતાં ઋષીની અવજ્ઞા કરીને ઉલંધી રહ્યો છે? તેા તને ઘુવડ કરી નાંખુ છું. જો તને પશ્ચાતાપ થશે તેા આ વડલા ઉપર ચિ ંતામણી રત્નને ફરસવાથી તું ફરી મૂલસ્વરૂપને પામીશ. એમ કહી મને ઘુવડ બનાવ્યેા. તે વાર પછી ભગવાન્ સુરતેજ ચારણ મુનિશ્વર ત્યાંથી ઇચ્છા મુજખ વિદ્ગાર કરી ગયા. તેથી હુ પણ શાકને પામ્યા, અને પશ્ચાતાપ અગ્નિએ મળતા શું કરું? કાને કહુ.? કેતુ' શણું સ્વીકારું ? કેવી રીતે મારા મૂલસ્વરુપને પામું? આ પ્રમાણે ચિંતાતુર બની તે વડલામાં ચિંતામણી રત્નના સંચેગના ઉપાયને ચિંતવતા કેટલાક કાળસુધી રહ્યો. યાત્રત આજે તવિવરમાં રહેલા મેં ચિંતામણી રત્નના જલ પ્રભાવે કરી કુલપતિને સ્વસ્થ બનાવતા તમેાને જોયા. તે! આવા કપટથી તમાને વડલા સુધો ખેંચી લાવ્યેા છૂ'; તા હું હુવે મારા નગરમાં જાઉં છું; અને માની રહ્યો છું કે રાજાને અને વિદ્યાધરાતે પદ્મિિરને અનુકુલ વર ખેાળવાના પરિશ્રમ અને ચિ'તા. આ બનાવ નષ્ઠ કરી છે. માટે તમેા વિરહથી દુ:ખી તમારી પત્ની પાસે પહેાંચી જાઓ, પણુ એક મારી વિનંતી છે કે-મારા ઉપર કૃપા કરી ઘેાડા સમય આ જ વનમાં રહેવું, ખીજે જવું નહિ; અને હું પણ જયરક્ષ રાજા પાસે જઇ વૃત્તાંત કહી
