________________
૪૮
તમારા પાસે જલદી આવી પહોંચીશ. એમ કહી નમસ્કાર કરી પવનવેગથી વૈતાઢય પર્વતે ગયે. કુમાર પણ ચિતવવા લાગ્યા કે-અહા ! કેવું દિવ્ય પરિણામ ? કયાં ઋષી ? અને કયાં ઘુત્રડરુપ શાપ ? અને કયાં ચિંતામણી સંજોગ ? એમ આશ્ચર્યયુક્ત ખની લત્તાગૃહે ગયે, જઇને જુએ છે તા તિલકસુદરો ત્યાં દેખાતી નથી તેથી આકુલવ્યાકુલ અન્ય. હે પ્રિયા! તું કયાં છે એમ વારંવાર છુમ પાડી, પરંતુ કાંઇ જવાબ મળ્યા નહિ, તેથા ગુપ્ત પ્રદેશેામાં જોવા લાગ્યા, પણ કાંઇ દીઠું નહિં, તેથી અત્યંત ભ્રમિતચિત્ત બનીને સ ંક્ષેપે ઘુવડને વૃત્તાંત તાપસેાને કહીને પૂછયું, ઉત્તર મળ્યે કેઅમેાને ખબર નથી, તેથી વિલાપ કરવા માંડયા. હુ પ્રાણ પ્રિયા! શરદઋતુના ચંદ્રમા સરખી મુખવાળી, ઉત્તમ હિરણના બચ્ચા સરખા નેત્રવાળી, ગુણરત્નને સમુદ્રસમાન દાક્ષિણ્યગુરુની સાગર, તું કયાં રહી છે ? કેમ ઉત્તર આપતી નથી? એમ કહેતા મૂર્છા ખાઇ ધરતી ઉપર પડી ગયા; કુલપતિ ત્યાં દોડી આયે; તમારા જેવા સત્પુરૂષને વિલાપ કરવા ન ઘટે એમ કહી કમ ડેલના પાણીથી ભી'જવ્યા, અને વલ્કલના છેડાથી વાચા નાંખ્યા, તેથી કાંઇક શુદ્ધિમાં આવ્યા, વિલાપ અ ંધ કરાવી કુલપતિએ મધુવને કહ્યું કે-હ કુમાર તારી પત્ની વૈદ્યન્ય દુ:ખને જોશે નહિ, અને વીરપુત્રને જન્મ આપનારી બનશે, એમ તેણીના લક્ષણાથી મેં જાણેલ છે, માટે તપસ્સીજનને બહુ
તિલક સુદરીને વિયાગ અને તેણીની તપાસ
