________________
૩૭
ગજપુર નગરના અધિપતિ કમલસેન રાજાને પુત્ર જે સકલ વિધાધર રાજ્યના અધિપતિ બનશે; તે રત્નચૂડ રાજાની તમારી પુત્રો પટ્ટરાણી બનશે. માટે તમારે ઉદ્વેગ કરવા નહિ. અને સ` ઉપદ્રવને નાશ કરવાવાળું આ ચિંતામણિ રત્ન છે, તે તિલકસુંદરીની ભુજામાં બાંધી રાખવું. એમ કહી ચિંતામણિ રત્ન રાજાને આપી તે દેવી અદ્દશ્ય બની. તેથી મારા પિતા પરમ પ્રમાદને પામી સ્વભવનમાં આવ્યા, અને મારી માતાને તમામ વૃત્તાંત કહી ચિંતામણિ રત્ન આપ્યું. માતા પણ ન કહી શકાય તેવા આનંદ પામી, અને ચિંતામણિ રત્ન મારે હાથે ખાંધ્યું. હવે કેટલાક દિવસ સુધી મારા માતાપિતા શાંત મનવાળા અન્યા, એક દિવસે સુવેલગિરિના શિખર ઉપર રહેલ રતિવિલાસ નગરના સ્વામી જેના દિવ્યશસ્ત્રો નિષ્કુલ જતા નથી. અને અપૂર્વ સાહસે મહુ વિદ્યા મેળવવાથી મહાબલ પરાક્રમવાળા છે; તે મદનકેશરી વિદ્યાધર રાજાએ જ્યાતિષરાશી નિમિત્તિયાએ ઉચ્ચારેલું મારા વિષયનું નિમિત્ત સાંભળીને મને પરણવા માટે પોતાની બીજી ભુજા સમાન મુખર નામના દુતને મારા પિતા પાસે મેકલ્યા. છડીદારે પૂછીને રાજસભામાં તેને પેસવા દીધા, તે દ્રુત આવી પ્રણામ કરી બેઠા. પિતાએ તેનું બહુ સન્માન કર્યું. તેણે વિનંતી કરી કે-હૈ મહારાજ! મારા સ્વામી વિદ્યાધરના રાજા મદનકેશરીએ કહેવરાવ્યુ છે કે:—તમારી કન્યા તિલકસુંદરી મારી સાથે પરણાવા. અને મારા સગાસ્નેહી અનેા. આવું તેનું વચન સાંભળી ચાવત્ મારા પિતા મૌન રહ્યા, તેટલામાં ફ્રી ક્રુતે કહ્યું કે મહારાજ ! આ તમેાને ઉચિત છે, કેમકે મહાકુલમાં
