________________
૩૮
જન્મેલ, અને સ્નેહીજનને કલ્પવૃક્ષસમાન, આ પુરુષરત્નને કન્યારત્ન આપવું શ્રેષ્ટ છે. અને જગતમાં પણ સિંહુ— સિંહણના સંચાગ મહુમાનવાળા અને છે. આ પ્રમાણેનું દંતનું વચન સાંભળી મારા પિતાએ જણાવ્યું કે—તમારા સ્વામીએ અને તમેાએ સુંદર કહ્યું, કેમકે કલ્પવેલડી ૯૫વૃક્ષ ઉપર ચડાવેલી શાલે છે; પરંતુ આ કન્યાને મેં આરાધેલી પ્રજ્ઞપ્તિદેવીના આદેશે કમલસેન રાજાના પુત્ર રત્નચૂડ કુમારને પ્રથમથી જ આપેલ છે, સત્ય પ્રતિજ્ઞાવાળા સત્પુરુષા હેાય છે. તેથી વિદ્યાધર મહારાજાએ અમારી ઉપર ખાટું લગાડવુ નહિ. આ પ્રકારે દુતને સત્ય વાત જણાવી સમજાવીને રવાના કર્યાં. અને તે દ્રુત પાતાના નગરે પહેાંચ્યા. હું પણુ દેવતાએ બતાવેલ રત્નચૂડકુમારનું હૃદયમાં ધ્યાન ધરતી સખીઓની સાથે વિચિત્ર ક્રિડા કરું છું, અને શીખેલી કલાના ઉપયાગ કરું છુ. હવે એક દિવસે હું નગરની બહાર રહેલ કિ`યકેસર નામના બગીચામાં ક્રિડા કરવાને માટે ગઈ; ત્યાં મહુ ક્રિડા કરવા લાગી, સખીજના ફૂલ ચુંટવામાં એકાગ્ર અનેલ છે, અને હું મનઠુર વનરાજીને જોવામાં તન્મય અનેલી છુ, તે વખતે એચિંતા એક વિદ્યાધર આળ્યે, અને મને ઉપાડવા લાગ્યા. મેં બૂમ મારી કે હે પિતા મારું રક્ષણ કરો, મારું રક્ષણ કરા, તેટલામાં તે વિદ્યાધર આકાશમાં મને લઇ ઉડયે. મારી બૂમ સાંભળીને અને જોઈને આકુલવ્યાકુલ ખનેલ મારા સખી વગે ભૂમાટ કરી મૂકયે કે–હે મહારાજ ! મહારાજાના સુભદ્રે ! તમે! જલદી દાડા રે દોડો. તિલક સુંદરીને કાઇક ઉઠાવી લઇ જાય છે, પરંતુ કેઇ આવ્યું
