________________
૧૫૨
જેના ગુણગ@ાથી આકર્ષાઈ દેવા પણ તેની સાથે મૈત્રી કરે છે. આ સાંભળી મનકેસરી ખેલ્યા કે પ્રેમાધીન પુરુષાએ નીચ જાતિને ઉચ્ચ સ્થાન ઉપર મેસાડયા હોય તેથી તે ઉચ્ચ થઈ જતા નથી; જેમ કાગડા પેાતાનું નામ ગરુડ પાડી દે તેથી પક્ષીઓના રાજવી બનતા નથી! આ અવસરે પેાતાના નાથની નિંદા સાંભળવાથી ગુસ્સે થએલા તે કહ્યું કે–ડે મદનકેસરી ! બહુ લખાડણું કરવાથી સં; મારા સ્વામિતું અને તારૂ પ્રધાન અપ્રધાનપણું કાર્યાથી માલૂમ પડશે, પરંતુ હજી તને એક હિત વચન કહું છું કે—મિત્રભાવે તું તિલકસુદરીને અમને સોંપી દે; નહિતર દૂધની લેાલુપતાથી ખિલાડાને લાકડીના ઘા ખાવો પડે છે, અને માંસની પેશીના લેાલે માછલાને લેાઢાના આંકડાથી ગળાના વેધ થાય છે, તેમ તારે અમારા સ્વામિના મૂકેલા તીક્ષ્ણ ખાણાના ઉપદ્રવ સહુન કરવા પડશે, આવુ નિષ્ઠુર વચન સાંભળીને તે મદનકૈસરી વિદ્યાધર રાજા લાલ ચાળ આંખા કરીને કહેવા લાગ્યા કે તે અધમ ભૂમિચર ઉપર કૃતાંત ચમરાજા કોપાયમાન થયા લાગે છે. નહિંતર તારી પાસે આવા ચા શું કરવા બકાવે? મરણુકાલે કીડીઓને પણ પાંખા આવે છે; તે જવાબ આપ્યા કે હે મદનકેસરી તુ તરતા પુલની માફક એક કાષ્ટવાળા છે, કદાગ્રહી છે, તા અમારી સ્વામિનીને જો તારે અણુ ન કરવી હાય તા યુદ્ધ કરવા તૈયાર થઇ સન્મુખ આવી જા; જેથી ચણા અને રિયાના જે તફાવત છે તે જણુાઈ આવશે; અથવા તારે સ્હામા આવવાની જરૂર નથી; મારા સ્વામિજ અહી આવી પહોંચશે, એમ તે કહ્યું, ત્યાં તા મદનકેસરી કાપ
