________________
૧૫૩
કરીને પોતાના માણસને કહેવા લાગ્યું કે અરે આ દુરાચારીને ગલચીથી પકડે; એમ કહેતાની સાથે દૂત તે ચાલી નીકળે; અને રથનેપુર ચક્રવાલ નગરે પહોંચે ત્યાં જઈ યથાસ્થિત વાત કરી; તે સાંભળીને પ્રચંડ પવને કરી જેમ કમલવન હાલકલેલ બને તેમ સર્વ સામંતમંડલ ખળભળી ઉઠયું, અને રાજા પણ કે પાયમાન કૃતાંતની દાઢાની કુટિલતા સમાન જેની ભ્રકુટી થઈ છે, અને તીરના પ્રહારથી ગુસ્સે થયેલ જાણે કેશરીસિંહ હોયની એ તથા અનિપુણ ગારુડીઆના મંત્રથી આકર્ષાએલ દષ્ટિ વિષ સપની પેઠે જેના સામું દુખેથી જોઈ શકાય તેવો બની બેલી ઉઠયે કેઅરે સુભટ! યુદ્ધભેરી વગાડે, તેજ સમયે નિપુણ પુરૂષ યમની લેરી સરખા શબ્દવાળી શેરી વગાડી, તે સાંભળી તુરત જ યુદ્ધના રસિકપણુથી રેમ રાજી ખડી થઈ છે જેની, તેવું સકલસિન્ય શસ્ત્રો ધારણ કરી ખડું થઈ ગયું. રાજા પણ મંગલોપચાર કરી યુદ્ધનો વેશ કરી મદેન્મત્ત હાથી ઉપર બેઠે. નગરના લેકેથી નમસ્કાર કરાતો, ભાટ ચારણેએ બિરદાવળી ગવાતે, મહાન દંડવાળું નીલછત્ર ધારણ કરાએલે, મનહર ચામરેએ વીંઝાતે, મહાન સામંત એ સહિત શુભ મુહૂર્તમાં નગરથી બહાર રાજા નીકળ્યો, અને આકાશ માગે ઉપડશે. તેથી નિરંતર ઝરતી મદની ધારાએ ઐરાવણ સરીખા હાથીએ શેભી રહેલ છે, સુરપતિના અશ્વની પેઠે ઘોડાને સમૂહ દીપી રહેલ છે, સૂર્યરથની પેઠે મહાન રથ ઝલકી રહેલ છે, રાવણના સુભટની પેઠે મહાન અહંકારી સુભટે કુદકા મારી રહેલ છે, રામની પેઠે રાજા શોભી રહેલ છે, યમરાજની કાતર પેઠે તરવારે
