________________
૧૪૩
કાઇ ઉઠાવી ગયુ, તેણીને ખેાળતા રિપુર પહોંચ્યા, ત્યાં ધૂમકેતુ જશ્ને સુરાનંદા કુમારીને પરણાવી. પનગતિ સાથે અમરાવતી આવ્યો, ત્યાં રાજહંસી કુમારી સાથે લગ્ન કર્યુ અને વૈતાઢય પર્યંત આવી પદ્મખંડ નગર પહોંચ્યા, ત્યાં કેવા રાજશેખર રાજા છે, જેની આણુ જયરક્ષ રાજા સરીખા પણ ઉઠાવે છે. આવું કૌતુક ધારી વિદ્યાના પ્રભાવે પદ્મશ્રીના વેષ ધરી તમારા દન માટે અહીં આવ્યા છે. એમ કહેતાંજ પેાતાનું રૂપ પ્રકટ કર્યું. સર્વ અંગે રાજશ્રીએ નિહાળ્યો, અને ચિંતવ્યુ` કે—અડ્ડા રૂપસંપદા નિરૂપમ છે, અને મુખ જાણે ચંદ્રમાના મડલથી બન્યુ હાય તેવુ છે, અને નેત્રા વિકસિત કમલેાના બન્યા હાય તેવા લાગે છે, અને વાણી શેરડીના રસ સરખી મીડી છે, અને શરીર મેરૂ પર્વતના ગલે કરી થયુ હાય તેવુ કનકમય લાગે છે, અને લાવણ્ય ગંભીરતા ગુણે પરાજય પામીને સમુદ્રે પેાતાનું ગંભીરપણું આપી દીધું હાય તેવું છે, અને હું માનું છું' કે બ્રહ્માએ કામદેવના શરીરમાં આને સમાવી દીધા હોય, અને તેથી કામદેવ શરીર વિનાના બન્યા હાય ? એવા આ પુરુષ છે; તેથી હું પુણ્યશાલિ છું. જેણીએ આવા પુરુષરત્ન ભોર તરીકે મેળળ્યેા. એમ વિચારી રાજશ્રી કહેવા લાગી કે, હું આ પુત્ર ! વિધિએ કરૂણા કરોને અનાથ એવી મને તથા મારો રાજયલક્ષ્મીને મહા દરિદ્રીને જેમ નિધાન મળે, મારવાડના મુસાફરને જેમ કલ્પવૃક્ષની પ્રાપ્તિ થાય, ભૂખ્યાને અમૃતનુ ભાજન મળે અને તરસ્યાને વરસતા વરસાદની ધારા મળે, તેમ પરમ આણંદનુ કારણ મને ચિંતા ભરતારના સચાગ થયા. તેથી સુખદુઃખનું કારણ વિધિ છે પણ પુરૂષ નથી.
