________________
૧૪૪
,
કેમકે કહ્યું છે કે—“ વિધિ અયેાગ્યને પમાડતા નથી પરંતુ ચેાગ્યને આચિંતા જોડી આપે છે. માટે અતિતિપુણ એવા વિધિ સુખદુ:ખ પ્રાણીઓને કરનાર છે.” માટે ટુ પ્રિયતમ ! તમારા જે અજાણતાં આટલા વખત સુધી અવિનય મે કર્યા, તે ક્ષમા કરો. કાઇ પણ ઉપકાર મેં કર્યાં નથી. અહા આના સર્વ અંગે સુંદરપણું છે, જે અગભાગમાં ષ્ટિ નાખીએ છીએ તે અગભાગમાં ચાંટી જાય છે. રમણીયપણાએ બીજા અંગવિભાગમાં જતી નથી, તેથી હું માનુ છું કે, જો રાજશ્રીએ પુરૂષ વેષ ન કર્યો હાત તેા કામદેવથી છૂટી શકત નહિ; એમ ચિંતવી રહેલા કુમારને સ્નેહપૂર્વક રાજશ્રી કહેવા લાગી કે હું સ્વામિનાથ ! તમે આ પલંગમાં નિરાંતે સૂઇ જાએ એમ ખેલીને રાજશ્રી પાતાની માતા પાસે ગઇ, અને તમામ વૃત્તાંત માતાને કહ્યો. રાણીએ મંત્રીને મેલાવી હકીકત જણાવી, અન્ને જણ આશ્ચર્ય પામી આણુંદવાળા બની કુમાર પાસે આવ્યા. કુમારના શરીરની આકૃતિ જોઈ બહુ આનંદ પામી તેને કહેવા લાગ્યા.
હું કુમાર! મને થમાં પણ નહિ આવેલ, સ્વપ્નામાં પણ અસ`ભવિત અને રાજયલક્ષ્મી પેાતાના નાથને ઇચ્છી રહી છે તેવા કાલે પદ્મશ્રીના વ્યપદેશથી તમારૂ અત્રે આગમન થયું, તે તમેા રાયતું અને અમારૂ તથા રાજશ્રી કન્યાનું સ્વામિપણું સ્વીકારે. એમ કહી સિહાસન ઉપર રત્નચૂડને બેસાડયા. કનક કલશેાએ કરી અભિષેક કર્યા; અને ચંદનાદિકી મંગલ કર્યુ. રાજશ્રીને પરણાવી પછીથી અમૃતરસના સાગરમાં ડુબ્યા હાય તેમ આન ંદથી સની રાત્રિ પસાર થઈ ગઈ. પ્રભાત થતાં પ્રભાતનું કાર્ય કર્યું;
