________________
૧૨૯ આવે છે? તે તેને પુછી વાકેફ થઈએ. તેથી કુમાર બેઠે. વિદ્યાધર આ નમસ્કાર કરી કુમાર સન્મુખ બેઠો. રત્નચૂડે પુછયું કે હે–ભદ્રમનહર? સપરિવાર મહારાજા કુશલ છે ને? મનહરે કહ્યું: –હે કુમાર ! તમારા નહિ મળતા સમાચાર સિવાય કે દુઃખી નથી. આ સમયે પવનગતિ બેલ્યો કે–રાજપુત્રી પદ્મશ્રી શું કરે છે? અને તું કયાં જવાને નીકળ્યો છે? તેણે કહ્યું કે–હે મિત્ર ! તેનો તે ઉત્તર સાંભળ.
- કુમારના ગુણનું વર્ણન સાંભળીને મહારાજાએ તમને કુમારને લાવવા માટે મોકલતી વખતે તારા મુખથકી કહેવાતું વર્ણન સાંભળી વિકસિત બનેલી ચુતમંજરી સખી, રાજપુત્રી પશ્રી પાસે ગઈ. પદ્મશ્રીએ પૂછયું કે-હે પ્રિય સખી! તું આજ અત્યંત પ્રમાદવાળી કેમ દેખાય છે? ત્યારે તેણીએ કહ્યું કે – હે કુમારી! “તમારે અનુરૂપ એવા વરને જાણવાથી.” એમ કહી કુમારને બધે વૃત્તાંત પદ્મશ્રીને કહ્યો. કુમારી પણ તે વૃત્તાંત સાંભળી જાણે અમૃતરસે સિંચાણ હોય તેવી બની. ન કહી શકાય તેવા આનંદરસને અનુભવતી આખો દિવસ કુમારને આવવાની વાટ જેવા લાગી; પણ કુમાર આ નહિ, તેથી તર્ક કરવા લાગી કે–પવનગતિ કેમ ના આવ્યે? શું તેણે કુમારને દેખ્યો નહિ હોય?. કે કુમારે મને નાપસંદ કરી? કે અન્ય કેઈ મારે અંતરાય જાગ્યો? હશે આમ વિકલ્પમાંજ નિદ્રા વિના તેણની રાત્રી હજાર વર્ષ સમાન થઈ પડી. પ્રભાતે પણ તેણુએ સવારનું કાર્ય ન કર્યું, ગુરૂજનને નમસ્કાર કરવા પણ ન આવી, સખીજન સાથે વાર્તાલાપ પણ ન કર્યો, શરીરની સંભાળ ન કરી અને આહાર પણ ન લીધે. કેવળ
