________________
૧૧૦'
લાવી "તિ
ગ્રાહુનિક
ઉહાપોહ કરતાં જાતિસ્મરણ જ્ઞાન પામ્યો, અને ચારિત્રમેહનીયકર્મ ક્ષયોપશમ ભાવને પામ્યું. - તેથી અહે મિત્ર! દસ્નેહી પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ કરવામાં શૂરવીર અને પરોપકારી, જેણે મને મહા મેહનિદ્રામાં સુતેલને જગાડો. તું મારે પરમ બંધુ છે. આ પ્રકારે સુરકાંતદેવની પ્રશંસા કરીને જિનાલયમાં ગયે, શ્રી શાંતિજિનને વાંઘા અને દેવે આપેલ આકાશગામિની વિદ્યાએ પોતાના નગરમાં જઈને માતપિતાને પુછી દેવમંદિરમાં અઠ્ઠાઈ મહોત્સવ કરીને અને મહાદાન આપીને ગુણસેનસૂરિ મહારાજ પાસે ચારિત્ર લીધું. તે સુરપ્રભકુમાર હે રત્નચૂડ હું પોતે જ છું. આ અવસરે આ મંદિર દેવે બનાવેલ છે, અને યાત્રા મહોત્સવ બહુ થયાં છે. એમ સાંભળીને અહે “તીર્થકરોને કેટલો જમ્બર પુણ્ય પ્રકર્ષ છે!” કે જેમને દેવ અસુર અને મનુષ્ય આ ત્રણે લેક પુજી રહ્યા છે. આ પ્રકારે આશ્ચર્યવાળા બની રત્નચૂડે પ્રશ્ન કર્યો કે હે ભગવંત! કેવી રીતે? કયા ભવમાં ? શાંતિનાથ ભગવંતે તીર્થકરપણાના કારણે માટે શુભકર્મ ઉપાર્જન કર્યું? આના ઉત્તરમાં સુરપ્રભમુનિવર શ્રી શાંતિનાથ ભગવંતનું ચરિત્ર કહેવા લાગ્યા. આ જંબુદ્વિપમાં વૈતાઢય પર્વતની ઉત્તરશ્રેણીમાં રથ
નુપુર ચક્રવાલ નગર છે. તેમાં શ્રી શાંતિનાથ ભગવા- અમિતતેજ રાજા છે તેને સુતારા નનું સંક્ષેપથી ચરિત્ર બહેન છે. તેણીને પતનપુર નગરના
રાજા શ્રી વિજય વેરે પરણાવેલી છે. એક દિવસે અમિતતેજ પતનપુરમાં શ્રીવિજય અને સુતા
