________________
જિનનું મંદિર બનાવ્યું, અને કેટલાકકાળ સુધી ભગવાનની પૂજાદિક કરતે અહીં રહ્યો. હવે એક અવસરે પિતાને.
વન સમય જાણે સૂરકાંત મિત્રદેવને તેણે કહ્યું કે- હે મિત્ર! તારે મને પ્રતિબોધ કરે, જે કેમે કરી બાધ ન પામે તો તારે મને કનકશંગ ઉપરના શાંતિનાથ મંદિર પાસે લાવો એમ ભલામણ કરી.
પૂર્ણકાલે દેવકથી ઔવીને મલયપુર નગરમાં મૃગાંક રાજાની મૃગાંકલેખા રાણીની કુક્ષિમાં ઉત્પન્ન
થઈ, પૂર્ણ અવસરે જન્મ થયો. સૂરપ્રભની પૂર્વ એક માસ સુધી રાજાએ વધામણ અવસ્થા મહોત્સવ કર્યો, અને સૂરપ્રભ નામ
પાડયું. અનુક્રમે કળાઓને અભ્યાસ કરી યૌવન પામ્યા, અને મદનલેખા રાણુ પરણે. તેની સાથે વિષય સુખને લેગવતે કાલ પસાર કરે છે. એક અવસરે રાત્રિના ત્રીજા પહોરે ભૂમિ ઉપર સંથારામાં રહેલા પિતાની પાસે મનહર આકૃતિવાળા એક અણગાર મુનિવરને ધર્મને કહેતા દેખે છે. જન્મ જરા અને મરણ તે જેમાં જલ છે, અનેક
જ આ પ્રકારના વ્યાધીરૂપી જલચર છએ જે ભરેલ છે, એવા અપાર ભવસમુદ્રમાં ખરેખર મનુષ્ય ભવ મળવો દુર્લભ છે. જીવને મળેલ રૂપ પણ અશાશ્વત છે, અને જીવતર વિજળી પકે ચંચળ છે, અને યુવાવસ્થા સંધ્યાનારાગ જેમ અલ્પકાળ રમણીય છે, અને લક્ષ્મી હાથીના કાન પકે ચપળ છે, અને વિષયસુખ ઈન્દ્રધનુષ્ય પેઠે અપકાલીન છે. માટે હે ભદ્ર! તું બોધ પામ અને મેહને છોડી દે. કિપાક ફળસરખા.
