________________
ર
સાજા કર્યાં. હવે તે સાધુ પશુ પાલન કરે છે, પરંતુ પુરોહિતપુત્ર શિવકેતુ ‘અમેને ગુરૂએ બલાત્કારે દીક્ષા આપી, છતાં ’ ગુરૂ ઉપર દ્વેષ ધારણ કરતા નથી. આમ બંને જણા સાધુપણાની વિરાધના નહિ કરેલી હાવાથી આયુષ્ય પૂર્ણ થયે કાલધર્મ પામી, સૌધર્મ દેવલાકમાં સુરકાંત અને ચંદ્રકાંત નામે મહર્ધિક દેવપણે ઉત્પન્ન થયા. ઉદાર દિબ્ય વિષય સુખને ભાગવતા ઘણા કાળ ચાલી ગયા, એક અવસરે શ્રી સીમંધર સ્વામીને વંદન કરવા મહાવિદેહમાં ગયા, ત્યાં તેઓએ ભગવ ́તનુ' વચન સાંભળ્યુ કે—
पाविज्जइ सुररिद्धी, पाविज्नइ रज्जसंपया विउला । जिणधम्मे पुण बोही, सुदुल्लभा भवसमुद्दमि ||१|| દેવાની રિદ્ધિ પામી શકાય છે, અને વિપુલ રાજય સંપદા પમાય છે. પણ આ ભવસમુદ્રમાં જિતધર્મ વિષયક એધિબીજ પામવું અત્યંત દુર્લભ છે.
તે વચન સાંભળી સૂરકાંતદેવે પૂછ્યું કે—હે ભગવ ́ત ! અમે સુલભ એધિવાળા છીએ ? કે નહિ ? ભગવંતે કહ્યું કે—હૈ સૂરકાંત ! ચંદ્રકાન્ત ભવાન્તરમાં ગુરૂ ઉપર કષ કરેલા છે, તેથી કાંઈક દુલ ભ એધિયા છે, અને તું તેવે નથી, આ સાંભળી ચંદ્રકાંતે કહ્યું કે હે ભગવંત ! આધિને પામવા સારૂ મારે કયે ઉપાય કરવા ? ભગવંતે કહ્યું કે— દન વિશુદ્ધિમાં પ્રયત્ન કરી પ્રવ`વું જોઈ એ, તે સાંભળી તે બન્ને દેવે સ ંવેગરસને ધારણ કરતાં પેાતાનાસ્થાનકે ગયા. તેવાર પછી ચંદ્રકાંતદેવ ભગવંતે કહેલ દુ ભોાધિપણાના મનમાં સંતાપ કરવા લાગ્યા. અને દન શુદ્ધિ નિમિત્તે સુગિરિ સરખી રમણીયતાવાળા આ પતમાં તેણે શાંતિ
