________________
૨૫૦
પુણ્યને પ્રભાવ યાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
ચરણ રજ લે છે તે આ મુનિ કેઈ ઉત્તમ કેટિના હશે. તેથી તે શ્રાવકે પણ મુનિને વંદન કર્યા અને વહે રવા પિતાને ઘેર લઈ જઈ અત્યંત ભક્તિભાવ પૂર્વક સિંહ કેસરીયા લાડુ વહેરાવ્યાં. લાડુ વહેરી મુનિ પાછા ફરે છે. મનમાં હર્ષ પામે છે કે હવે મારા અંતરાય કમેને અંત આવી ગય લાગે છે જેથી મને આવી સારી ભિક્ષામલી.
પ્રભુ પાસે આવી–વંદન કરી-ભિક્ષા બતાવી ત્યારે શ્રીનેમિનાથ પ્રભુ બેલ્યા-હે ઢંઢણમુનિ-આ ભિક્ષા તારા પુણ્યની નથી પણ કૃષ્ણ વાસુદેવના પુણ્યની છે. હજુ તારું કર્મ ક્ષીણ થયું નથી. રસ્તામાં કૃoણને વંદન કરતાં જોઈએ શ્રાવકે તને ઉત્તમ સંત માની સિંહ કેસરીયા લાડુ વહેરાવ્યા છે. માટે આ લાડુના કકડા કરી જમીનમાં પરઠવી દે.
ઢંઢણ મુનિએ પ્રભુની આજ્ઞા પ્રમાણે કર્યું તે વખતે સરળ હદયથી પિતાના કર્મની નિંદા કરવા લાગ્યા. અને નિંદા કરતાં કરતાં ક્ષપકશ્રેણિ પર ચડી ગયા. થેડી ક્ષણમાં કેવળજ્ઞાન થયું. દેવેએ આવી મોટો મહિમા કર્યો. ઢઢણ મુનિને વંદન કરી કેવળીએની પર્ષદામાં બેઠાં.
એક વખત ભગવાન શ્રી નેમિનાથ ભગવાન કેટલાક લાભ જાણી વિહાર કરતાં કરતાં દ્વારિકા નગરીમાં ચાતુર્માસ સમેસર્યા. દરરોજ તેમની વાણી નગરજનોને અને કૃષ્ણના પરિવારને સાંભળવા મળતી, શિષ્યસમુદાય આહાર પાણી માટે અવાર નવાર દ્વારિકા નગરીમાં જતાં આવતા હતા.
