________________
૧૬. વિરતના રાગી કૃષ્ણ
૨૩૭
આ વખતે કૃષ્ણ વાસુદેવ પિતાના પરિવાર સાથે અહીં સહસ્ત્રાગ્ર વનમાં શ્રી નેમિનાથ પ્રભુને વંદન કરવા આવ્યા. સૌએ ભક્તિ ભાવ પૂર્વક વંદન કર્યા. પિતાના નાનાભાઈ ગજસુકુમારને ન જેવાથી કૃષ્ણ નેમજીને પૂછયું કે-હે પ્રભુ! મારા નાનાભાઈ ગજસુકુમાર કયાં ગયા છે? પ્રભુ કહે છે કૃષ્ણ! તમારાભાઈ લીવ ઉપસર્ગો સહન કરીને મેક્ષમાં ગયાં છે.
આ સાંભળીને કૃણને મુછ આવી ગઈ. થોડીવારે ભાનમાં આવ્યા પછી પોક મૂકીને રડવા લાગ્યા. “આ છે મેહની માયા.” ત્યારબાદ શ્રી નેમિનાથ પ્રભુએ સમજાવ્યું કે હે કૃષ્ણ! તમારા ભાઈને મારનારને તમે મારશે નહિં પરંતુ તેને ઉપકાર માનજો કે તે તમારા ભાઈને મોક્ષ મેળવવામાં મદદગાર થયે છે. કૃષ્ણ પૂછ્યું કે હે પ્રભુ ! મારા ભાઈને મારનારને કેવી રીતે ઓળખવે ? ભગવાન કહે-તમને નગરીમાં પ્રવેશતા જોઈને અત્યંત ગભરાટ અનુભવે અને એકાએક મૃત્યુ પામે-તે તમારા ભાઈને મોક્ષ મેળવવામાં મદદગાર માનવી સમજવો. ત્યારબાદ ગજસુકુમારના દેહનો અગ્નિ સંસ્કાર કર્યો અને નગરમાં ગયાં. પ્રભુના કહેવા મુજબ એક બ્રાહ્મણ તેમને જોઈ ગભરાટમાં પડી ગયે અને તરત જ મૃત્યુ પામ્યું. તેના ગુનાની શિક્ષા કુદરતે કરી દીધી. રાજકુટુંબમાં અને યાદવકુળમાં સર્વત્ર શેક છવાઈ ગયે. અને ઘણને વૈરાગ થઈ આવ્યું. અનેક યાદ, શિવાદેવી, રાજીમતિ કૃષ્ણના પુત્ર અને અનેક યાદવ સ્ત્રીઓએ પ્રભુ પાસે દીક્ષા ગ્રહણ કરી.
