________________
પુણ્યના પ્રભાવ ચાને પ્રદ્યુમ્નકુમાર
દેવતાઓએ મોટા ઉત્સવ કર્યો. કૃષ્ણે પણ નાનાભાઈ ગજસુકુમાર સાથે આવી પ્રદક્ષિણા ઈ-વંદન કરીને તેમની દેશના સાંભળવા બેઠાં. પ્રભુની અમૃતમય વાણી સાંભળી ગજસુકુમારનું હૈયું ડોલવા લાગ્યું. સ`સારની માયા ઉપરથી મન ઉઠી ગયું. હૈયામાં વૈરાગ્ય છવાઈ ગયા. તરત જ ઘેર જઈ માતા-પિતા-ભાઈ વગેરેની રજા લઈ દીક્ષા લીધી.
૨૩૬
સંધ્યાકાલે પ્રભુની આજ્ઞા લઈ સ્મશાનમાં જઈ ને કાઉસગ્ગ રહ્યાં. એવામાં પેલા સામનાથ સાસરા (સોમશર્મા) નામના બ્રાહ્મણ ઈંઘન લેવા ત્યાં આવી ચડયા. ગજસુકુમારને ત્યાં ઊભેલાં જોઈ તેના હૈયામાં ક્રોધાગ્નિ ફાટી નીકળ્યા. અને ગમે તેવા શબ્દો ખેલવા લાગ્યો. અરે નીચ, પાપી, અધમ જો તારે સાધુ થવાની ઈચ્છા હતી તે મારી પુત્રી સાથે લગ્ન કેમ કર્યા ? તારા પાપનું ફળ હું હમણાં જ તને ચખાડુ છું એ ભેગવીને નારકીમાં જજે એમ કહી તેની આજુબાજુ ખેરના લાકડા સળગાવી ધીંગધીંગતા અંગારા બનાવ્યા. મુનિવરના માથે માટીની પાળ બનાવી તેમાં અંગારા સ્થાપન કર્યાં. ખૈર અંગારે ભરી સગડી, મૂકી નિજશિરપરે' ધન્ય હૈ। ગજસુકુમાલ મુનિ, ચીકણાં કર્યાં હ] આ બાજુ મુનિ ગજસુકુમાર શુકલ ધ્યાનમાં ખૂબ જ ઊંડા ઊતરી ગયા હતાં જેથી અગ્નિ તેમને કાઈ રીતે ચલાયમાન કરી શક્યા નહિ. એ ચિતાની સાથે સાથે તેમના સઘળાં કર્મો ખળીને ભસ્મ થઈ ગયાં અને મુનિશ્રી. કેવળી થઈ મેાક્ષમાં ગયાં.
