________________
ચતુર્થસ્તુતિકુયુક્તિનિર્ણયછેદનકુઠાર
૧૮૧
પરંતુ શ્રાવકને પૂજાઅવસરે તથા સાધુ-શ્રાવકને ઉભયકાળ ઉત્કૃષ્ટ ત્રણ ભેદની ચૈત્યવંદનાએ જ કલ્પભાષ્યની ગાથામાં વા અને અપિ શબ્દના ગ્રહણ કરવાથી પૂર્વાચાર્યે ત્રણ થોયથી સંપૂર્ણ ચૈત્યવંદના કહી છે. તે પાઠ : पढमं अनिस्सयकडे, तत्थ य जो गुरु वंदेइ चेइअं । इरिया तस्सुत्तरिअ, अन्नत्थुस्सग्गलोगस्स ॥१६॥
खमासमण कव्वकहणं, वंदिअ धरणियल जाणु दाहिणयं । ठविऊण सक्कथयं, तो अरिहंत चेइय वंदति ॥ १७॥ अन्नत्थयउस्सग्गो, अट्ठ उस्सास जहण कुणइ पूरं । पारेइ नमुक्कारं, थुई भाई जाव उज्जोअं ॥ १८ ॥ सव्वलोए अरिहंत, चेइयाणं च वंदन अन्नत्थं । उसग्गपुव्वविहिणा, ठायइ पूरइ तओ पच्छा ॥१९॥ थुई पुक्खरवरदीव, सुअस्स भगवं वंदण अन्नत्थं । उस्सग्ग पारइ य तहा, थुई सिद्धाणं तओ ठिच्चा ॥२०॥ सक्कत्थयं वा जावंति चेइ, इच्छामि अ जावंत गाहा । णमोअरह थुत्तं वा, जाव पणिहाण कए पुणं ॥२१॥ एवं अत्थ विवा कुज्जा, चेइअ वंदण सव्वजिणहरे । कारण जाए एगाए, बिथुईणा जओ भणिअं ॥२२॥ णिस्सकडमणिसक्कडे, वावि चेइए सव्वहिं थुई तिन । वेलंब चेइयाणि, णाउं इक्किक्कया वावि ॥२३॥ भाइ कोविण इत्थं, थयपणिहाणाइ जुज्जए एवं । आणाभंगो दोसो, उत्तविहिण उ कया जेणं ॥२४॥ सद्दो वावि पयडो अ, संति इह तेण पुण विहिसुयगो । उक्कोसमज्झिमा पुण, जहण्ण जहसत्ति कायव्वा ॥२५॥
