________________
૮૯ અર્થ : ગુરુ શિષ્યને કહે છે કે–સાધુ મનુષ્યત્વાદિકના નિષેધક એવા કર્મના મિથ્યાત્વ અવિરતિ વગેરે ઉપાદાન કારણને તું વિવેચન કર એટલે પૃથક્કરણ કર. અને ક્ષાંતિ વડે તથા ઉપલક્ષણથી માર્દવાદિક વડે યશ એટલે સંયમ અથવા વિનય. તેને તું એકઠો કર એટલે પુષ્ટ કર. એ પ્રમાણે કરવાથી પ્રાણી આ પૃથ્વીના વિકાર રૂપ દારિક શરીરનો ત્યાગ કરીને ઉર્ધ્વ દિશાએ એટલે મોક્ષ પ્રત્યે જાય છે અર્થાત એમ કરવાથી પ્રાણી મોક્ષ જાય છે. તે પ્રમાણે કરવાથી હે શિષ્ય ! તું પણ મોક્ષમાં જઈશ. ૧૩.
આ પ્રમાણે તે જ ભવે મોક્ષે જનારનું ફળ કહી, હવે તેથી બીજાઓને શું ફળ પ્રાપ્ત થાય ? તે કહે છે –
विसालिसेहिं सीलेहिं, जक्खा उत्तरउत्तरा । महासुक्का व दिप्पंता, मन्नंता अपुणच्चवं ॥१४॥ अप्पिया देवकामाणं, कामरूवविउव्विणो । उर्ल्ड कप्पे चिटुंति, पुव्वा वाससया बहू ॥१५॥
અર્થ : સાધુઓ વિસદશ એટલે પોતપોતાના ચારિત્રમોહનીય કર્મના ક્ષયોપશમની અપેક્ષાએ જુદા જુદા વ્રત પાળવારૂપ આચાર પાલનથી દેવ થઈને, ઊંચે કલ્પમાં-દેવલોકમાં રહે છે. એનો બીજી ગાથા સાથે સંબંધ છે. તે દેવો કેવા છે? તે કહે છે. ઉત્તરોત્તર પ્રધાન એવા, તથા મહાશુક્લ એટલે અત્યંત ઉજ્જવળ જે ચંદ્ર સૂર્ય આદિ તેની જેમ દેદીપ્યમાન તથા દીર્ઘ આયુષ્યની સ્થિતિ હોવાથી ફરી ચ્યવવું નથી એમ પોતાના મનમાં માનતા, તથા પૂર્વ ભવમાં ચારિત્ર પાળવારૂપ સુકૃત વડે દેવના કામભોગ પ્રત્યે અર્પણ કરાયેલા પામેલા એવા, તથા ઈચ્છા પ્રમાણે રૂપને રચવાવાળા એવા તે દેવો ઘણા એટલે અસંખ્યાતા સેંકડો પૂર્વ વર્ષ સુધી ઊંચે કલ્પને વિષે એટલે બારદેવલોકને વિષે તથા ઉપલક્ષણથી નવ રૈવેયક અને પાંચ અનુત્તર વિમાનને વિષે રહે છે–સ્થિતિને ભોગવે છે.
અહીં પૂર્વવર્ષનું ગ્રહણ કર્યું છે તેથી એમ જણાવ્યું કે-પૂર્વના આયુષ્યવાળા જ ચારિત્રને યોગ્ય હોય છે તેથી તેઓને જ દેશના આપવામાં
