________________
૮૮
શ્રદ્ધાને પામીને સંયમ લેવાનું વીર્ય પુનઃ એટલે અત્યંત દુર્લભ છે. કેમ કે ઘણા મનુષ્યો રુચિવાળા એટલે શ્રદ્ધાવાળા હોવા છતાં પણ એને એટલે આ સંયમને અંગીકાર કરતા નથી. ૧૦
હવે આ ચારે અંગોનું પરલોક સંબંધી ફળ બતાવે છે –
माणुसत्तम्मि आयाओ, जो धम्मं सुच्च सद्दहे । तवस्सी वीरियं लद्धं, संवुडो णिद्भुणे रयं ॥११॥
અર્થ : મનુષ્યપણાને વિષે આવેલો જે પ્રાણી ધર્મને સાંભળી તેના પર શ્રદ્ધા રાખે છે. તે તપસ્વી એટલે નિયાણા આદિ રહિત પ્રશસ્ય તપવાળો જીવ વીર્ય એટલે સંયમના ઉદ્યમને પામીને સંવરવાળો થઈને કર્મરૂપી રજને અત્યંત દૂર કરે છે–નાશ કરી મુક્તિ પામે છે. ૧૧.
હવે તે ચારે અંગોનું આલોકસંબંધી ફળ બતાવે છે – सोही उज्जुयभूयस्स, धम्मो सुद्धस्स चिट्ठइ । निव्वाणं परमं जाइ, घयसित्ति व्व पावए ॥१२॥
અર્થ : ચાર અંગની પ્રાપ્તિ વડે મોક્ષ પ્રત્યે ઋજુભૂત એટલે તૈયાર થયેલાને શુદ્ધિ થાય છે એટલે કષાયરૂપી કલુષતાનો નાશ થાય છે. તથા શુદ્ધ થયેલાને ક્ષમાદિક દશ પ્રકારનો યતિધર્મ સ્થિર થાય છે. તથા સ્થિર ધર્મવાળાને ઉત્કૃષ્ટ નિર્વાણ-મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે એટલે તે જીવનમુક્ત થાય છે. અર્થાત્ ઘી વડે સીંચાયેલા અગ્નિની જેમ તપના તેજ વડે તે જાજવલ્યમાન થાય છે. ૧૨.
આ પ્રમાણે ફળ કહીને હવે શિષ્યને ઉપદેશ આપે છે – विगिंच कम्मुणो हेडं, जसं संचिणु खंतिए । पाढवं सरीरं हिच्चा, उट्ठे पक्कमई दिसं ॥१३॥
