________________
૧૬૮
ભાવને જલ્દીથી પામે છે, તથા સર્વ વિષયોને વિષે વૈરાગ્ય પામે છે, સર્વ વિષયોને વિષે વૈરાગ્ય પામતાં આરંભ અને પરિગ્રહનો ત્યાગ કરે છે, આરંભ અને પરિગ્રહનો ત્યાગ કર્યા પછી મિથ્યાત્વ, અવિરતિ આદિ સંસારના માર્ગને છેદે છે, તથા સિદ્ધિમાર્ગને પામે છે.
કૃષિ વગેરે આરંભ અને ધન, ધાન્યાદિ પરિગ્રહનો ત્યાગ કરવાથી જ સંસારમાર્ગનો વિચ્છેદ થાય છે, તેનો વિચ્છેદ થવાથી સમ્યગદર્શનાદિ મોક્ષમાર્ગ સુખેથી પ્રાપ્ત થાય છે, તેથી સિદ્ધિમાર્ગને પ્રાપ્ત થાય છે એમ કહ્યું છે તે યોગ્ય જ છે. ૨-૪.
- નિર્વેદ પણ ધર્મની શ્રદ્ધાથી જ થાય છે તેથી હવે ધર્મશ્રદ્ધાને જ કહે છે –
धम्मसद्धाए णं भंते ! जीवे किं जणयइ ?
धम्मसद्धाए णं सायासोक्खेसु रज्जमाणे विरज्जइ, आगारधम्मं च णं चयइ, अणगारे णं जीवे सारीरमाणसाणं दुक्खाणं छेयणभेयणसंजोगाईणं वुच्छेअं करेइ, अव्वाबाहं च सुहं નિવ્ય રૂપો
અર્થ : ભગવંત ! ધર્મની શ્રદ્ધા વડે–આસ્તિક્ષપણા વડે જીવ શું ઉત્પન્ન કરે અર્થાત્ ક્યો ગુણ પ્રાપ્ત કરે ?
ઉત્તર : ધર્મશ્રદ્ધા વડે પ્રથમ સાતવેદનીયથી ઉત્પન્ન થયેલા સુખમાં એટલે વિષયસુખને વિષે ખરેખર આસક્ત થયો હતો તે હવે વિરાગ પામે છે, અને ગૃહાચારનો–ગૃહસ્થ ધર્મનો ત્યાગ કરે છે—સાધુ થાય છે તથા અણગાર–સાધુ થયેલો જીવ શરીર અને મનસંબંધી દુઃખોનો તથા ખડ્યાદિ વડે છેદન, કુંત આદિ વડે ભેદન વગેરે શરીર સંબંધી અને સંયોગ એટલે અનિષ્ટનો મેળાપ તથા આદિ શબ્દથી ઈષ્ટનો વિયોગ વગેરે મન સંબંધી દુઃખોનો વિચ્છેદ કરે છે. અને એ જ કારણથી અવ્યાબાધ એટલે બાધા પીડારહિત મોક્ષસંબંધી સુખને ઉત્પન્ન કરે છે. ૩-૫.
