________________
મરીને માળવા લેવાની રીત : ૨૯૭ મગધના રાજવીએના સ્વાગતે જાઉં! તેઓ અવન્તિની સીમાને સ્પશી ચૂકયા હશે.’
અવન્તિપતિ ક ંઈ ન ખેલ્યા. એમને જૂની આંખે નવા ખેલ હતા. ખિલાડીની ડાકે ઊંદરા ઘટ આંધવા આવતા હતા.
મંત્રીએ વળી કહ્યું : ‘મહારાજ, રખે લેાકમાં એમ ન કહેવાય, કે અવન્તિપતિએ ટૂંકું હૃદય દાખવ્યું! સામે પગલે આવતા શત્રુ પણ અતિથિ છે, ને આદરને યાગ્ય છે, તે આ તે આપણાં પેાતાનાં જ છે!'
· પેાતાનાં ? કંઈ સૂઝ પડતી નથી, મંત્રીરાજ! પેાતાનાં અને પારકાંના ભેદ જ મને સમજાતા નથી ! શું કરુ` મ`ત્રીરાજ ! ' અવન્તિનાથના શબ્દોમાં અકળામણુ હતી.
અવન્તિનાથ, હું તે કહું છું કે શાણુા, સજ્જન, શૂરવીર ને બધી રીતે ચેાગ્ય વત્સરાજને જમાઈ તરીકે સ્વીકારી ખડાં થયેલાં જમનાં તેડાં ટાળેા.'
6
મારી મતિ મૂંઝાઈ ગઈ છે. તમે બધાં એકમત થયા, તા મારા વિરોધ હું કયાં સુધી નિભાવી શકીશ ? જાએ, સન્માન સાથે રાજ-અતિથિઓને તેડી લાવેા, અવન્તિપતિએ આજ્ઞા આપતાં ટેકા માટે હાથ લખાવ્યા. વેદેવી વિદાય લઈ રહી હતી. શરીરમાં અશક્તિ આવી રહી હતી. મંત્રી તરત “વિદ્યાય થયા.
આજની ઘટના અદ્ભુત હતી. વનરાજના મુખમમાં જાણે નિર્ભય રીતે મૃગશાવક પ્રવેશી રહ્યાં હતાં. અનિષ્ટની કોઇ ને ચિંતા નહોતી, કારણ કે પ્રત્યેક હૃદયમાં પ્રેમ, વિશ્વાસ ને
