________________
725
अथ खो मारो पापिमा वेगभरि देवपुत्तं अन्याविसित्वा भगवतो सन्तिके इमं गाथं अभासि
"तपोजिगुच्छाय आयुत्ता, पालयं पविवेकियं । रूपे च ये निविद्वासे, देवलोकाभिनन्दिनो।
ते वे सम्मानुसासन्ति, परलोकाय मातिया" ति। अथ खो भगवा, 'मारो अयं पापिमा' इति विदित्वा, मारं पापिमन्तं गाथाय पच्चभासि
"ये केचि रूपा इध वा हुरं वा, ये चतलिक्ख स्मि पभासवण्णा । सब्बे व ते ते नमुचिप्पसत्था, आमिसं व मच्छानं वधाय खित्ता" ति ॥'
:३२: Pingala Koccha Brahmana
Pañjca sărtthika Puggalā एवं मे सुतं । एकं समयं भगवा सावत्यियं विहरति जेतवने अनाथपिण्डिकस्स आरामे । अथ खो पिङ्गलकोच्छो ब्राह्मणो येन भगवा तेनुपसङ्कमि ; उपसङ्कमित्वा भगवता सद्धिं सम्मोदि । सम्मोदनीयं कथं सारणीयं वीतिसारेत्वा एकमन्तं निसीदि । एकमन्तं निसिन्नो खो पिङ्गलकोच्छो ब्राह्मणो भगवन्तं एतदवोच-"येमे, भो गोतम, समणब्राह्मणा सचिनो गणिनो गणाचरिया ञाता यसस्सिनो तित्थकरा साधुसम्मता, बहुजनस्स, सेय्यथीदपुरणो कस्सपो, मक्खलि गोसालो, अजितो केसकम्बलो, पकुधो कच्चायनो, सञ्जयो बेलपुत्तो, निगण्ठो नाटपुत्तो, सब्बेते सकायः पटिञाय अब्भनंसु सब्बे व नाभञ्जसु, उदाहु एकच्चे अब्भअंसु एकच्चे नाब्भअंसू" ति ?
"अलं, ब्राह्मण, तितेतं-सब्बेते सकाय पटिआय अब्भअंसु सब्बे व नाभञ्जसु, उदाहु एकच्चे अब्भनंसु एकच्चे नाब्भनंसू ति । धम्मं ते, ब्राह्मण, देसेस्सामि, तं सुणाहि, साधुकं मनसि करोहि ; भासिस्सामी" ति ।
"एवं, भो" ति खो पिङ्गलकोच्छो ब्राह्मणो भगवतो पच्चस्सोसि । भगवा एतदवोच२-०...... १. सुत्तपिटके, संयुत्तनिकाय पालि, सगाथवग्गो, देवपुत्तसंयुत्तं, नानातित्थियसावकसुत्तं,
२-३०-४४-४५, पृ०६४-६५ । २. सुत्तपिटके, मज्झिमनिकाय पालि, मूलपण्णासकं, चूलसारोपमसुत्तं, ३०-१.१ ; पृ० २४६ ।
