________________
(૨૫), કરીને રાજા તેને મારી નાખશે. મરીને પહેલી નરકને વિષે તે નારકપણે ઉપજશે. ત્યાંથી વી મનુષ્યપણું પામીને નપુંસક થશે. એમ ઘણું ભવ પર્યત નપુંસકપણાનું દુઃખ સહન કરશે, એમ જાણું નિર્લાછન કર્મ કદાપિ ન કરવું. એ સાતમા પ્રશ્નના ઉત્તર આશ્રયી ત્રાસની કથા જાણવી.
હવે આઠમી પૃચ્છાને પ્રત્યુત્તર એક ગાથાઓ કરીને
मारेइ नियमणो, परलोअं नेव मन्त्रए किंचि । अइसंकिलिठकम्मो, अप्पाऊसो भवे पुरिसो ॥ २४ ॥
ભાવાર્થ –જે નિર્દય મનથી જીવોને મારે, સ્વર્ગ મોક્ષ પ્રમુખ પરલોકને કિંચિત્માત્ર પણ માને નહીં, અને જે જીવ અતિ સંકિલષ્ટ વિરૂદ્ધ કર્મોને આચરે, તે જીવ પરભવે અલ્પાયુષ્યવાળે થાય છે ૨૪
આ હકીક્ત પર દષ્ટાંત કહે છે કે-ઉજજયણ નગરીમાં સમુદ્રદત્ત શેઠની ભાર્યા ધારિણે નામની દુરાચારિણી હતી. તે યજ્ઞદત્ત નામના ચાકરની સાથે આસક્ત હોવાથી કમકરની સાથે મળીને પિતાના પુત્ર શિવકુમારને દ્રોહ કરવા ચિંતવ્યું. તેણુએ સર્વને મરા
વ્યાં અને છેવટે પોતે પણ મરણ પામી. આગળ ઘણું ભામાં અપાયું પામી, માટે અહીંયાં શિવકુમાર અને યજ્ઞદત્તની કથા કહે છે –
ઉજીયણ નગરીમાં સમુદ્રદત્ત શેઠ વસે છે. તેને ધારિણી નામની સ્ત્રી છે, શિવકુમાર નામે પુત્ર છે અને યક્ષદત્ત નામે કર્મકર છે. એકદા સમુદ્રદત્ત શેઠના શરીરમાં રોગ ઉત્પન્ન થયે તેથી તે મરણ પામે. પાછળ તેના બેટાએ મૃતકાર્ય કર્યું. કર્મને યુગે ધારિણી પેલા યજ્ઞદત્ત કર્મકરની સાથે લુબ્ધ થઈ. યૌવનાવસ્થામાં ઇંદ્રિયોને જીતવી મહા દુર્લભ છે, તેમાં પણ કામને જીત તે વિશેષ મુશ્કેલ છે. તે વાત લોકવિરૂદ્ધ જાણીને શિવકુમાર તેને વારે છે પણ માતા માનતી નથી.
