________________
: ૫ :
ઉ—હે ગૈાતમ ! હા, અવશ્ય સિદ્ધ થાય અને સવ દુઃખાને
અન્ત કરે.
૭ પ્ર—હે ભગવન્ ! એમ શા હેતુથી કહેા છે ?
—હૈ ગૈાતમ ! આયુષ સિવાયની સાત કર્મની પ્રકૃતિએ પૂર્વે ગાઢ ખંધનથી માંધેલી હતી તેને હવે શિથિલ ખ ધનવાળી આંધે છે, પૂર્વ દીર્ઘકાળની સ્થિતિવાળી બાંધી હતી તેને હવે ઘેાડા કાળની સ્થિતિવાળી ખાંધે છે, પૂર્વે તીવ્ર રસવાળી બાંધી હતી તેને હવે મન્દ રસવાળી બાંધે છે, પૂર્વે બહુપ્રદેશવાળી આંધી હતી તેને હવે અલ્પપ્રદેશવાળી ખાંધે છે. આયુષક ખાંધતા નથી, અસાતાવેદનીય કર્મ વારંવાર ગ્રહણ કરતા નથી અને અનાદિ અનન્ત, દીર્ઘ માર્ગ વાળા ચાર ગતિરૂપ સંસારઅટવીનું ઉલ્લંઘન કરે છે. તે કારણથી હું ગૈતમ! એમ કહું છું કે સવરયુક્ત અનગાર સિદ્ધ થાય અને સર્વ દુ:ખાના અન્ત કરે. પ્રશ્ન ૬–૭ નું વિવેચન.
૬-૭ પૂર્વે અસ ંવરનું ફળ કહ્યું. હવે સંવરનુ ફળ ખતાવે છે. સવરયુક્ત અનગાર પ્રમત્ત અને અપ્રમત્તસયત અને પ્રકારના હાય છે. તે ચરમશરીરી પણ હાય છે અને અચરમશરીરી પણ હાય છે. તેમાં જે ચરમશરીરી હેાય છે તે તે ભવમાં જ સિદ્ધ થાય છે અને તેની અપેક્ષાએ આ પ્રશ્નના ઉત્તર છે. જે અચરમશરીરી છે તે પરંપરાએ સિદ્ધ થાય છે માટે તેની અપેક્ષાએ પર પરાને આશ્રયી આ ઉત્તર સમજવા. એટલે સવરયુક્ત જે ચરમશરીરી છે તે તે જ ભવમાં સિદ્ધ થાય છે અને સ ંવરયુક્ત જે અચરમશરીરી છે તે પરંપરાએ સિદ્ધ થાય છે. હવે અહીં એ પ્રશ્ન થાય છે કે ‘ સ ંવરરહિતને પણ પર પરાએ મેાક્ષ અવશ્ય પ્રાપ્ત થાય છે, કારણ કે શુક્લપાક્ષિકને પણ માક્ષની પ્રાપ્તિ નિશ્ચિત હાય છે તે પછી સંવરસહિત કે સંવરરહિતને ફળમાં કશે ભેદ કેમ પડતા નથી ?” તેના ઉત્તર એ છે કે–‘ સંવરસહિતને ઉત્કૃષ્ટ સાત—આઠ ભવ હાય છે, કારણ કે જઘન્ય ચારિત્રારાધના કરી તે સાત–આઠ ભવમાં સિદ્ધ થાય છે અને સંવરરહિતને પર પરાએ ઉત્કર્ષ થી અર્ધ પુદગલપરાવર્ત સંસાર બાકી હાય છે, કારણ કે આટલા દીધ
