________________
ઃ ૬ ઃ
સૌંસાર તે ચારિત્રની વિરાધનાનુ ફળ છે માટે સવરસહિત અને સંવરરહિતને ની વિશેષતા સ્પષ્ટ છે.’
અસયત.
૮ પ્ર૦—હે ભગવન્ ! અસયત, વિરતિરહિત અને પાપકના પ્રતિઘાત કે પ્રત્યાખ્યાન (ત્યાગ ) નથી કર્યા જેણે એવા જીવ અહીંથી મરણ પામી દેવ થાય ?
ઉ—હે ગૌતમ ! કાઇ જીવ દેવ થાય અને કેાઇ જીવ દેવ ન થાય. ૯ પ્ર—હે ભગવન્ ! એમ શા હેતુથી કહેા છે ?
ઉ—હૈ ગૈાતમ ! ગ્રામ, નગર, અરણ્ય વગેરેને વિષે અકામઅનિચ્છાવડે તૃષા, અકામ ક્ષુધા, અકામ બ્રહ્મચર્ય, અકામ ટાઢ, તડકા, ડાંસ, મચ્છરના પરીસહ, અકામ અસ્નાન, પરસેવા, રજ, મેલ અને પંકના દાહને સહન કરીને થોડા કાળ અથવા ઘણે કાળ આત્માને કલેશ પમાડે છે, કલેશ પમાડી અકાનેિજ રાવડે મરણ સમયે મરણ પામી ન્યતરજાતિમાં અથવા અન્ય દેવપણે ઉપજે છે. પ્રશ્ન ૮–૯ નુ... વિવેચન.
૮-૯
અસયત-સંયમરહિત-પ્રાણાતિપાતાદિની વિરતિરહિત જેણે નિન્દ્રાદિ કરવાવડે અતીત કાળના પાપને પ્રતિઘાત કર્યો નથી અને ભવિષ્યમાં પાપ નહિ કરવાના નિયમવડે જેણે પાપનું પ્રત્યાખ્યાન કર્યું નથી એવા અથવા જેણે સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિથી પાપના પ્રતિઘાત અને સર્વવિરતિના પાલનથી પાપનું પ્રત્યાખ્યાન નથી કર્યું... એવા જીવ અહીંથી એટલે પ્રત્યક્ષ તિર્યંચ અથવા મનુષ્યના ભવથી ચવી જન્માન્તરને વિષે દેવ થાય ? એ પ્રશ્ન છે. જે જીવા ગ્રામાદિને વિષે કર્મ ક્ષય કે પરમાર્થ પ્રાપ્તિની ઈચ્છા સિવાય તૃષા સહન કરવાવડે, કામ ક્ષુધા સહન કરવાવડે, અકામ બ્રહ્મચર્યના પાલનવડે, સ્નાન નહિ કરવાવડે, પરસેવા, રજ, મેલ અને પંકના દાહને સહન કરવાવડે અજ્ઞાન કષ્ટ ભાગવી અકામનિર્જરા કરે છે તે અકાનિ રાવાળા જીવા મરણ સમયે મરણ પામીને બ્યન્તર કે અન્ય દેવપણે ઉત્પન્ન થાય છે.
